Η Τάνια Ιωακειμίδου, είναι μια νέα, δυναμική μαμά που μας κέντρισε το ενδιαφέρον να μάθουμε περισσότερα για τη ζωή της όταν λάβαμε στο γραφείο ένα ξεχωριστό παιδικό βιβλίο που έφερε την υπογραφή της. Ο λόγος για το “Η μαμά μου η καροτσάτη” ένα γλυκό παραμύθι για τη μητρότητα και την αναπηρία που έγραψε θέλοντας να δείξει ότι στο χέρι μας είναι να μετατρέψουμε την “αδυναμία” μας σε προτέρημα!

Η ζωή της άλλαξε μεμιάς εξαιτίας ενός ατυχήματος που την καθήλωσε σε αναπηρικό αμαξίδιο αλλά εκείνη ούτε για μια στιγμή δεν δείλιασε και δεν το έβαλε κάτω. Πήρε δύναμη και κουράγιο από τον 2,5 έτους τότε γιο της και κατάφερε να “κλείσει” το μάτι στην αναπηρία, αποδεικνύοντας πως τίποτα δεν είναι ικανό να σταθεί εμπόδιο στο ρόλο και στα καθήκοντα μιας μαμάς.

Θέλοντας να αναδείξουμε την αθέατη πλευρά της μητρότητας γυναικών που αντιμετωπίζουν κάθε είδους αναπηρία και στέλνοντας το μήνυμα ότι η μητρότητα δεν είναι προνόμιο των αρτιμελών μαμάδων, μιλήσαμε με την κα Ιωακειμίδου που αποδεικνύει ότι η αναπηρία δεν είναι ανικανότητα αλλά διαφορετικότητα!

Μετά από ατύχημα άλλαξε άρδην η ζωή σας. Από μια μαμά αρτιμελής γίνατε μια μαμά καροτσάτη που έπρεπε να αναδιαμορφώσει πλήρως το τρόπο ζωής της ώστε να καταφέρει να ανταπεξέλθει στη νέα πραγματικότητα. Ποια ήταν τα συναισθήματά σας αναφορικά με τα καθήκοντά σας ως μαμά όταν συνειδητοποιήσατε ότι πλέον αλλάζει η ζωή σας;

Η αλήθεια είναι ότι τα συναισθήματά μου δεν ήταν και τόσο θετικά. Ένιωθα μεγάλη αγωνία για το κατά πόσο θα μπορέσω να είμαι η μητέρα που ήμουν και πριν και ανησυχία για το αν θα καταφέρω να ασκήσω σωστά τα μητρικά μου καθήκοντα κυρίως σε πρακτικό επίπεδο. Ούτως ή άλλως ή απόκτηση μιας τόσο σοβαρής αναπηρίας όπως η παραπληγία, γεννά συναισθήματα τέτοιου είδους στην αρχή. Πόσο μάλλον όταν είσαι και γονιός και ξέρεις ότι ένα ή περισσότερα πρόσωπα στηρίζονται σε εσένα. Το καλό είναι ότι στην πορεία διαψεύστηκαν όλοι οι φόβοι μου και αυτόε ίναι κάτι για το οποίο είμαι πολύ περήφανη.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα ζωής που σας έδωσε η μητρότητα;

Ότι για χάρη του παιδιού σου μπορείς να καταφέρεις τα πάντα και να βρεις μέσα σουδυνάμεις που δεν φανταζόσουν ότι τις είχες. Ήταν μεγάλο μάθημα για μένα!

Πόσο εύκολη ή πόσo δύσκολη είναι η μητρότητα για μια μαμά ΑμεΑ; Το κράτος και οι κοινωνικές υπηρεσίες είναι στο πλευρό σας ή σας θέτουν ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια; Τι θεωρείτε ότι πρέπει να γίνει ώστε η μαμά ΑμεΑ να υποστηριχθεί και να εξισωθεί με τις υπόλοιπες μαμάδες;

Η ζωή για ένα άτομο με αναπηρία είναι από μόνη της δύσκολη στην σημερινή Ελλάδα. Πόσο μάλλον όταν το άτομο αυτό είναι και γονιός. Οι δυσκολίες πολλαπλασιάζονται. Λόγω κρίσης οι κοινωνικές παροχές έχουν μειωθεί σημαντικά.Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη πρόβλεψη για την μητέρα με αναπηρία.Υπάρχει ευτυχώς πρόβλεψη για τους γονείς που έχουν παιδί ΑμεΑ αλλά απ όσο τουλάχιστον γνωρίζω η μητέρα ΑμεΑ αντιμετωπίζεται απλά σαν άτομο με αναπηρία χωρίς να της προσφέρει κάποιο ιδιαίτερο προτέρημα η γονεϊκή της ιδιότητα.

Είστε μαμά του 9χρονου Μάριου. Πώς αντιμετωπίζει ο γιος σας το γεγονός ότι η μαμά του είναι σε αμαξίδιο; Σας βοηθάει στην καθημερινότητα σας;

Ο Μάριος έχει συνηθίσει πλέον το γεγονός ότι η μαμά του κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο εφόσoν δεν με θυμάται να περπατάω, καθώς ήταν πολύ μικρός όταν χτύπησα. Στην καθημερινότητά μας είναι ένα κλασσικό παιδί. Δεν μπορώ να πω ότιδείχνει κάποια ιδιαίτερη ευαισθησία απέναντί μου που σημαίνει ότι πολλές φορέςπρέπει να γίνω αυστηρή μαζί του για να κάνει κάποια πράγματα. Το γεγονός ότι με αντιμετωπίζει έτσι, ναι μεν με δυσκολεύει ορισμένες φορές αλλά ουσιαστικά μου αρέσει γιατί δείχνει ότι του έχω περάσει το μήνυμα ότι δεν διαφέρω από τις υπόλοιπες μαμάδες.

Ποιο είναι το πιο γλυκό πράγμα που σας έχει πει ποτέ ο Μάριος;

Τις προάλλες μου είπε “μαμά πριν γεννηθώ, όταν ήμουν ακόμα ψυχούλα, εγώ σε διάλεξα για μαμά μου”. Φυσικά μπορείτε να φανταστείτε πόσο όμορφα ένιωσα! Γενικά, αν και αγόρι, είναι πολύ τρυφερό παιδί και έχουμε ένα ιδιαίτερο δέσιμο οι δυο μας.

Πολλές γυναίκες  ΑμεΑ αν και επιθυμούν πολύ να νιώσουν τη χαρά της μητρότητας διστάζουν φοβούμενες ότι η σωματική τους αναπηρία ή το αμαξίδιο θα δημιουργήσει πολλαπλά εμπόδια στις ήδη αναμενόμενες υψηλές απαιτήσεις που έχει το μεγάλωμα ενός παιδιού. Τι μήνυμα θέλετε να στείλετε σε αυτές τις γυναίκες;

Όπως είπατε το μεγάλωμα ενός παιδιού έχει υψηλές απαιτήσεις οι οποίες πολλαπλασιάζονται όταν η μητέρα έχει κινητικό πρόβλημα. Ωστόσο αυτό δεν θα πρέπει να αποτελεί τροχοπέδη σε μια γυναίκα με αναπηρία που θέλει να γίνει μητέρα. Απλά θα πρέπει να φροντίσει τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού της να έχει κάποια παραπάνω βοήθεια γιατί σίγουρα κάποια πράγματα θα δυσκολεύεται να τα κάνει μόνη της. Ωστόσο, όταν υπάρχει θέληση, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Γιαυτό και βλέπουμε πλέον αρκετές χρήστριες αναπηρικών αμαξιδίων και στην Ελλάδα να γίνονται μητέρες και να μεγαλώνουν υγιή και χαρούμενα παιδιά.

Μιλήστε μας για το βιβλίο σας “Η Μαμά μου η Καροτσάτη”. Ποιο μήνυμα θέλετενα στείλετε μέσω αυτού στους λιλιπούτειους αναγνώστες;

Ο σκοπός για τον οποίο έγραψα το παιδικό βιβλίο “Η μαμά μου η καροτσάτη” είναι διττός. Αφ’ ενός μεν θέλω να γίνει μια πρώτη γνωριμία των μικρών παιδιών με την έννοια της κινητικής αναπηρίας και την εικόνα του αναπηρικού αμαξιδίου.  Αφ’ ετέρου προσπαθώ να στείλω ένα μήνυμα αισιοδοξίας για τα προβλήματα και τις δυσκολίες που μπορεί να συμβούν στον καθένα στην πορεία της ζωής του. Αυτά προσπαθώ να περάσω και στους μικρούς μαθητές που παρουσιάζω το βιβλίο μου σε νηπιαγωγεία και δημοτικά και χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί φαίνεται τα παιδιά να τα κατανοούν.

Ο Ιάσονας στα πλαίσια της ιστορίας αγωνιά για το πώς πρέπει να χειριστεί τη νέα πραγματικότητα της μαμάς του. Ο γιος σας ο Μάριος πώς αντιμετώπισε αυτό το στάδιο; Πώς τον βοηθήσατε να διαχειριστεί την όλη κατάσταση;

Όπως ανέφερα και πριν, ο Μάριος ήταν μόλις 2,5 χρονών όταν απέκτησα την αναπηρία μου οπότε δεν είχε μνήμες από την προηγούμενη εικόνα μου. Δεν χρειάστηκε δηλαδή να περάσει αυτό το μεταβατικό στάδιο. Ωστόσο έχω φίλες που τα παιδιά τους ήταν μεγαλύτερα όταν απέκτησαν το κινητικό τους πρόβλημα, και το διαχειρίστηκαν με αγάπη και κατανόηση απέναντι στο παιδί μέχρι αυτό να προσαρμοστεί στην καινούργια κατάσταση.

Ποιο είναι το πιο ξεχωριστό δώρο που σας έχει κάνει ο Μάριος για την Ημέρα της Μητέρας;

Παλιότερα μου είχε φτιάξει ένα βραχιόλι για την Ημέρα της Μητέρας το οποίο όπως καταλαβαίνετε το φυλάω σαν να είναι το πολυτιμότερο βραχιόλι του κόσμου!

Ποια είναι η ευχή σας για την Ημέρα της Μητέρας;

Καταρχάς θα ήθελα να πω χρόνια πολλά στη δική μου την μητέρα η οποία υπήρξε πάντα βράχος δίπλα μου και πρότυπο γυναίκας και μητέρας για εμένα. Ακόμα θα ήθελα να ευχηθώ σε κάθε γυναίκα που θέλει να γίνει μητέρα, να το καταφέρει και στις γυναίκες που είναι ήδη μητέρες να είναι πάντα τα παιδιά τους υγιή και ευτυχισμένα!