Με την Χρυσάνθη γνωριστήκαμε φέτος στα Θεατρικά εργαστήρια «Δεληθέατρο Σάββας Βορκάς» όπου συμμετείχαμε μαζί στην παράσταση «Τέσσερα και ένα Πορτρέτα». Ένα παιδί με μεγάλο ταλέντο στην υποκριτική και πάνω από όλα χιούμορ! Όταν έμαθα ότι μιλάει σε διαλέξεις για τον αυτισμό σαν ένα παιδί που βιώνει τον αυτισμό, την θαύμασα ακόμα πιο πολύ και θέλησα να μοιραστώ μαζί σας όσα η ίδια μου εξομολογήθηκε…

Χρυσάνθη μου πες μας λίγα λόγια για τον εαυτό σου…

Ονομάζομαι Χρυσάνθη Ζερβοπούλου και είμαι σήμερα 18 χρονών. Κατάγομαι από την Ελλάδα αλλά ήρθα στην Κύπρο από πολύ μικρή όπου ξεκίνησα κανονικά στο δημοτικό σχολείο. Στον ελεύθερο μου χρόνο ασχολούμαι με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και τον υπολογιστή μου. Μου αρέσουν οι βόλτες και συνήθως περνάω τις ώρες μου συντροφιά με την Otti την χελώνα μου.

Πότε έμαθες ότι είσαι ένα Αυτιστικό παιδί και πως το αντιμετώπισες;

Ήμουν έκτη δημοτικού όταν για πρώτη φορά μου μίλησαν για τον αυτισμό. Έχω το λεγόμενο σύνδρομο Άσπεργκερ και στην αρχή δεν κατάλαβα τι είναι ο αυτισμός αλλά το μόνο που ήξερα ήταν ότι είμαι διαφορετική, ότι έχω ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης και ότι σαν παιδί μαθαίνω διαφορετικά. . Ρωτούσα να μάθω αν είναι κάτι σοβαρό και πως αυτό θα επηρέαζε τη ζωή μου στο μέλλον. Ποιο πολύ το συζητούσα με την μαμά μου και μέχρι την πρώτη γυμνασίου κατάλαβα ακριβώς τι είναι ο αυτισμός.

Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες σαν παιδί και πώς σε αντιμετώπισαν οι γύρω σου;

Οι δυσκολίες που αντιμετώπισα σαν παιδί ήταν κυρίως το bulling που βίωνα όσο βρισκόμουν στο δημοτικό, έτσι αποφάσισα να αλλάξω σχολείο… αλλά δυστυχώς και στο καινούριο μου σχολείο οι συμμαθητέςμου στην αρχή δεν με ήθελαν, όχι μόνο γιατί ήμουν διαφορετική αλλά και λόγω της εμφάνισης μου. Η οικογένεια μου με αντιμετώπιζε πάντα σαν ένα κανονικό άνθρωπο. Όταν πήγα πρώτη γυμνασίου, η οικογένεια μου δεν ειδοποίησε το σχολείο για την ιδιαιτερότητά μου, μιας και δεν θεώρησαν ότι αυτό θα έπρεπε να απαιτήσει την προσοχή των δασκάλων μου. Την πρώτη χρονιά στο γυμνάσιο την πέρασα πολύ δύσκολα γιατί είχε γίνει ένα μπέρδεμα και πολλές φορές οι καθηγητές με αντιμετώπιζαν με αυστηρότητα.  Όταν ξεκαθαρίσαμε αυτό το θέμα, όλα κυλούσαν ομαλά και τα επόμενα δύο χρόνια ήταν πολύ καλύτερα. Οι συμμαθητές μου σταμάτησαν να με κοροϊδεύουν αλλά και πάλι αυτό δεν με έκανε να νιώσω αποδεχτή.

Πότε και τι ήταν αυτό που σε ώθησε να ξεκινήσεις διαλέξεις ενημερωτικού χαρακτήρα για τον αυτισμό;

Έκανα την πρώτη μου ενημερωτική διάλεξη για τον αυτισμό στην τρίτη γυμνασίου με στόχο να μάθουν τελικά οι συμμαθητές μου ποιά στα αλήθεια είμαι. Στην ηλικία των 15, όπου οι περισσότεροι έφηβοι προσπαθούν να μοιάσουν σε άλλους για να νιώσουν έτσι ότι ανήκουν σε κάποιο σύνολο, εγώ βρήκα το θάρρος να μιλήσω ανοικτά για τη διαφορετικότητα μου.

Εκεί κατάλαβα πως υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι που προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν τον αυτισμό σαν μια ασθένεια, ή κάτι κακό… Εκεί ξεκίνησε η πραγματική εκστρατεία εκ μέρους μου για την αποδοχή του αυτισμού, για το πώς δηλαδή αξίζουμε να μας αντιμετωπίζουν μέσα από την κατανόηση της πραγματικής έννοιας του αυτισμού, κάτι το οποίο εξελίχτηκε θετικά και πήγε παραπέρα. Από τότε έκανα άλλες δύο παρουσιάσεις.

Μία για φοιτητές Εργοθεραπείας και άλλη μία για γονείς παιδιών με αυτισμό. Προσπάθησα μέσα από τις διαλέξεις μου, να περάσω το μήνυμα ότι ο αυτισμός δεν είναι ασθένεια, αλλά ένας  διαφορετικός τρόπος ύπαρξης. Στη συνέχεια, άρχισα να απευθύνομαι σε ειδικούς και να κάνω διαλέξεις μπροστά σε μεγαλύτερο κοινό. Μέχρι τώρα έχω συνεργαστεί με την   Funraising Charity Foundation , Πολυδύναμο Κέντρο Λόγου και Ευφυίας.

Άνθρωποι που καταχειροκρότησαν την προσπάθεια μου και μοιράστηκαν την εμπειρία μου με άλλους, η οποία αμέσως έλαβε θετική ανταπόκριση! Δεν θέλω να δώσω λανθασμένες εντυπώσεις με αυτό που θα πώ τώρα, αλλά θεωρώ μεγάλο αξίωμα που κατάφερα μέσα από τις διαλέξεις μου να φτάσω στο σημείο που έφτασα στα μόλις 18 μου χρόνια… και σίγουρα θα ήθελα να φτάσω ακόμα πιο ψηλά ώστε να περάσω σαφώς το μήνυμα ότι

 δεν πρέπει να μαχόμαστε να «θεραπεύσουμε» το διαφορετικό, αλλά να το αφήσουμε να υπάρχει ανάμεσά μας!

Πώς ήταν η εμπειρία να μιλάς μπροστά σε ολόκληρο κοινό για τον αυτισμό, σαν ένα παιδί που το βιώνει; Τι ανταπόκριση είχες από το κοινό;

Πάντοτε σε όλες τις παρουσιάσεις, η εμπειρία να μιλάς μπροστά σε κοινό είναι μια μαγική στιγμή θα έλεγα, διότι εκεί βγάζω το είναι μου για να μάθω στους άλλους την αποδοχή, βγάζω το τι ζώ… Ο κόσμος πάντα στο τέλος μου δίνει συγχαρητήρια, άλλοι σοκαρισμένοι, άλλοι εντυπωσιασμένοι και άλλοι βαθιά συγκινημένοι. Αυτό μου δίνει την εντύπωση ότι τα πήγα πολύ καλά και ότι πέρασα σαφώς το μήνυμα! Εύχομαι να βρεθείς μια μέρα σε μια από τις ενημερωτικές διαλέξεις μου, ώστε να αντιληφθείς την διαφορά του να σου μιλάει ένα παιδί μέσα από όλα αυτά που βιώνει και τη διαφορά να ακούς ειδικούς να μιλούν για την ασθένεια του αυτισμού ή γονείς που προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι ο αυτισμός δεν είναι ασθένεια. Η αλήθεια μέσα από κάποιον που το βιώνει, είναι πάντα η πιο ξεκάθαρη απάντηση!

Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου;

Θα ήθελα να μπορώ να κάνω διαλέξεις σε κοινό, περισσότερο από 100 άτομα και να καταλάβουν όλοι μια μέρα ότι οι αυτιστικοί δεν είναι παιδιά που βγάζουν μόνο κραυγές και χτυπιούνται, αλλά ότι είναι μια ξεχωριστή ιδιαιτερότητα που αξίζει την αποδοχή μας.

Mια ευχή σου που θα ήθελες να κάνεις πραγματικότητα;

Η ευχή μου είναι να συνυπάρχουμε όλοι οι άνθρωποι με το «διαφορετικό» και όχι να προσπαθούμε να το θεραπεύσουμε!

Χρυσάνθη μου σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες την εμπειρία σου μαζί μας και σου ευχόμαστε κάθε ευχή σου να γίνει πραγματικότητα!

Οργανισμοί που επιθυμούν να επικοινωνήσουν με την Χρυσάνθη Ζερβοπούλου μπορούν να αποταθούν στο thebigheartchannel@gmail.com