Τον Ράφα Ναδάλ τον ξέρει σχεδόν όλος ο κόσμος, αφού έχει κερδίσει 21 Grand Slam. Τον Ντίλαν Άλκοτ τον ξέρουν ελάχιστοι παρότι έχει στην κατοχή του 23 Grand Slam. Η φιλοσοφία του;
«Για όλα όσα δεν μπορείς να κάνεις, υπάρχουν δέκα χιλιάδες που μπορείς να κάνεις».
Ο Ντίλαν Άλκοτ είναι ο θρύλος του τένις με αμαξίδιο, ο οποίος μετά το τέλος του Australian Open 2022, όπου έχασε στον τελικό, ανακοίνωσε την απόσυρση του από την ενεργό δράση σε ηλικία 31 ετών.
Είπε «αντίο» στον αθλητισμό έχοντας κατακτήσει 23 Grand Slam (15 στο μονό και 8 στο διπλό), ενώ κέρδισε, επίσης, δύο χρυσά μετάλλια σε Παραολυμπιακούς Αγώνες.
Ο Ντίλαν Άλκοτ γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Βικτόριας στις 4 Δεκεμβρίου 1990 από τους γονείς του Μάρτιν και Ρέσι, ενώ έχει έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Ζακ.
Ο Αυστραλός ήταν πάντα σε αναπηρικό καροτσάκι, εξαιτίας ενός όγκου που ήταν τυλιγμένος γύρω από το νωτιαίο μυελό του και χειρουργήθηκε κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του. Μπορεί ο όγκος να αποκόπηκε με επιτυχία, ωστόσο, άφησε τον Ντίλαν παραπληγικό.
«Μισούσα την αναπηρία μου»
Ο αθλητισμός ήταν η σωτηρία του. Δέχτηκε bullying για την αναπηρία του κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας, ενώ αποκάλυψε μετά τη νίκη του στο US Open ότι μισούσε πολύ τον εαυτό του.
«Μισούσα την αναπηρία μου, δεν ήθελα καν να είμαι πια εδώ και μετά βρήκα το τένις και άλλαξε και μου έσωσε τη ζωή» είπε.
Από το μπάσκετ στο τένις
Η αθλητική του καριέρα ξεκίνησε ως αθλητής μπάσκετ με αναπηρικό αμαξίδιο –κέρδισε χρυσά και ασημένια μετάλλια Παραολυμπιακών με την εθνική ομάδα της Αυστραλίας– και έκτοτε πρόσθεσε πολλές άλλες «χορδές» στο τόξο του, κυρίως ως ραδιοφωνικός dj και τηλεοπτικός σχολιαστής.
Μέσω του αθλητισμού, βρήκε μια πλατφόρμα για να διαδώσει το μήνυμά του. Κέρδισε για πρώτη φορά το χρυσό στους Παραολυμπιακούς στο μπάσκετ το 2008, όταν ήταν 17 ετών, αλλά αργότερα μεταπήδησε στο τένις.
«Λογικά, ήταν πέντε άτομα εκεί. Πέντε. Ο μπαμπάς μου, η μαμά μου, ο αδερφός μου, δύο σύντροφοί μου και κάποιοι άνθρωποι που χάθηκαν και πέρασαν κατά λάθος» ανέφερε για τον πρώτο του αγώνα στο Australian Open, το 2014.
«Το να είμαι καλός άνθρωπος είναι η προτεραιότητα της ζωής μου»
Ο Ντίλαν Άλκοτ έχει, επίσης, χρησιμοποιήσει την πλατφόρμα του για να είναι φωνητικός υπερασπιστής των δικαιωμάτων ανθρώπων με αναπηρία και βοήθησε στην ευαισθητοποίηση για θέματα ψυχικής υγείας.
«Δεν σηκώνομαι από το κρεβάτι κάθε μέρα για να κερδίσω ένα τουρνουά τένις. Είμαι τόσο περήφανος, και περήφανος για τη δουλειά που έχουμε κάνει, για να είμαι ειλικρινής. Το να είμαι καλός τενίστας δεν είναι η προτεραιότητα της ζωής μου. Το να είμαι καλός άνθρωπος είναι» τόνισε.
Για την Αυστραλία ο Ντίλαν είναι ένα σύμβολο, ένας εθνικός ήρωας, ο Αυστραλός της χρονιάς. Το ίδρυμά του στοχεύει να υποστηρίξει νέους Αυστραλούς με αναπηρίες, τόσο στον αθλητισμό όσο και στην εκπαίδευση.
«Δεν ξέρω καν από πού να ξεκινήσω, για να σας πω πόσο πολύ ο καθένας σας έχει αλλάξει τη ζωή μου. Είμαι τόσο περήφανος για όσα πετύχαμε μαζί. Σας ευχαριστώ που με κάνατε να νιώθω άξιος, είμαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο» έγραψε στην προσωπική του σελίδα στο Instagram.
«Για όλα όσα δεν μπορείς να κάνεις, υπάρχουν δέκα χιλιάδες που μπορείς να κάνεις»
Το 2022, ο Ντίλαν Άλκοτ αναδείχθηκε Αυστραλός της Χρονιάς και έγινε Αξιωματικός του Τάγματος της Αυστραλίας.
«Για όλα όσα δεν μπορείς να κάνεις, υπάρχουν δέκα χιλιάδες που μπορείς να κάνεις» με αυτή τη φιλοσοφία ζωής έγινε ένας από τους σπουδαιότερους τενίστες όλων των εποχών.
