80 εκείνη, 84 εκείνος και μια αγάπη άσβεστη στο χρόνο εδώ και 65 χρόνια…

Εκείνη, η κα Κούλα, κατάκοιτη στο κρεβάτι του Γηροκομείου Άγιος Ιωάννης στα Τάλαντα της Σύρου εδώ και 14 χρόνια, απόρροια πολλαπλών προβλημάτων υγείας που λίγο έλειψε να της στοιχίσουν τη ζωή.

Εκείνος, ο κ. Δημήτρης, φύλακας άγγελος στο προσκεφάλι της. Παρά το προχωρημένο της ηλικίας του τη φροντίζει με περίσσια αγάπη. Της αλλάζει πάνες, την πλένει, την ταΐζει και παρά την άνοια που την ταλαιπωρεί, την κοιτάζει στα μάτια και την αποκαλεί: «Κοπέλα μου», δηλώνοντας ότι την αγαπά όπως την πρώτη μέρα που την γνώρισε και ότι δε θα την εγκαταλείψει ποτέ.

Μια γνήσια και άδολη αγάπη που πραγματικά προκαλεί  συγκίνηση, θαυμασμό, αλλά και θυμό για τα συγγενικά πρόσωπα που, με το παράπονο ζωγραφισμένο στα μάτια του, ο 84χρονος γέροντας δηλώνει ότι δεν τους επισκέπτονται ποτέ. Και δεν πρόκειται, όπως λέει, για μακρινούς συγγενείς, αλλά για τα ίδια τους τα παιδιά.

Η συγκίνηση που ένιωσαν οι εκπρόσωποι του Εργατικού Κέντρου Κυκλάδων και του Συλλόγου ΑΜΕΑ «Δικαίωμα» στην κατάθεση ψυχής που τους έκανε ήταν απερίγραπτη. Και η συγκίνηση έγινε ακόμα μεγαλύτερη όταν η κατάκοιτη σύζυγος του, που σχεδόν ποτέ δεν μιλά, ανταπέδωσε ψιθυριστά –  στις ευχές τής προέδρου του Συλλόγου «Δικαίωμα» Ζωγραφιάς Δόγου  –  τις λέξεις «Γεια σου».

«14 χρόνια την έχω κατάκοιτη. Είμαστε μαζί 65 χρόνια. Την πήγαμε πεθαμένη σχεδόν στο νοσοκομείο με τους κ.κ Φίτρο και Αλτουβά και συνήλθε. Είναι Λάζαρος! Έχει αγκύλωση στα δυο γόνατα, αγκύλωση στο χέρι της, άνοια και τρία εγκεφαλικά»  λέει  ο κ. Δημήτρης.

«65 χρόνια είμαστε μαζί. Να την αφήσω και να φύγω; Τη γυναίκα αυτή τη λατρεύω 14 χρόνια μονάχος μου», λέει συγκινημένος και επαναλαμβάνει, με δάκρυα αυτή τη φορά στα μάτια: «Μονάχος μου τη λατρεύω 14 χρόνια τώρα τη γυναίκα αυτή. Δεν έρχεται ούτε συγγενής να την δει! Για να μην την φορτωθούνε, λέει! Οι συγγενείς μου και  οι νύφες μου. Εγώ την άλλαζα στο σπίτι, και την έπλενα μόνος μου. Ο Θεός και η Παναγία ξέρει» λέει, δείχνοντας με το δάχτυλο το εικόνισμα της Παναγίας που είναι κρεμασμένο στον πλαϊνό τοίχο του κρεβατιού της συζύγου του.

Η άδολη αγάπη του δεν σταμάτησε στιγμή να εκφράζεται στους ανθρώπους που τους επισκέφτηκαν για τις Χριστουγεννιάτικες ευχές και, δράττοντας την ευκαιρία, έβγαλε από μέσα του το σαράκι που κατατρώει όλα αυτά τα χρόνια την ψυχή του: «Την λατρεύω  την γυναίκα μου, είναι κάτι παραπάνω από γυναίκα μου. Είναι Αγία. Έχει τραβήξει πολλά. Οι νύφες μου είπανε ότι δεν έρχονται γιατί φοβούνται ότι αν πάθω κάτι εγώ θα την φορτωθούνε εκείνες. Παιδιά έχω, όμως τα κουμαντάρουνε οι γυναίκες. Δυστυχώς αναγκάζομαι και το λέω. Τα ‘βγαλα από μέσα μου και ξαλάφρωσα».

Στην επισήμανση ότι, παρά την άνοια η κα Κούλα καταλαβαίνει,ο γέροντας θέλοντας να ελαφρύνει το κλίμα είπε: «Ασφαλώς και καταλαβαίνει, και μάλιστα ζηλεύει όταν με δει να μιλάω με γυναίκα», ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι στο δωμάτιο βρίσκεται μια τηλεόραση η οποία παίζει μόνο παιδικά και κινούμενα σχέδια: «Μόνο παιδικά βλέπει και μάλιστα με μαλώνει όταν δεν έχει», καταλήγει ο κ. Δημήτρης.

Το παράπονο αυτού του γέροντα δείχνει την ανάγκη των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας, ιδιαίτερα αυτές τις μέρες, να νιώσουν την παρουσία και την αγάπη πρωτίστως των δικών τους ανθρώπων και δευτερευόντως όλων όσοι έχουν την δυνατότητα να μεταβούν στα ευαγή ιδρύματα του νησιού και να ανταλλάξουν ευχές μαζί τους. Στους νέους ανθρώπους μια τέτοια κίνηση δεν στοιχίζει τίποτα, όμως στους τροφίμους των ιδρυμάτων αυτών δίνει ελπίδα και κουράγιο να συνεχίσουν να παλεύουν για την ζωή.

Από Γιώργος Αλβέρτης