Δεν ειναι μόνο πρωταθλήτρια κολύμβησης ΑΜΕΑ, Αλλα ειναι πρωταθλήτρια στην καρδιά μας, μια πρωταθλήτρια ζωής, μια γυναικά με θάρρος και πείσμα μια αθλήτρια που κερδίζει την ζωή κάθε μέρα.
1. Πως ειναι μια μέρα της Αλεξάνδρας?
Αλεξανδρα: Η ημέρα μου, όπως όλων όσων νοσούν από κάποιο αυτοάνοσο νόσημα ή σε γενικότερο πλαίσιο μια σωματική αναπηρία, εξαρτάται από τον τρόπο που θα ξεκινήσει η ημέρα. Αν είμαι σε περίοδο έξαρσης, τότε δεν μπορώ να πω ότι είμαι σε θέση, να κάνω πολλά πράγματα, όπως η ίδια θέλω να τα κάνω.
Ως αθλήτρια αν με ρωτάτε, καθημερινά κάνω προπονήσεις είτε είναι καλή η ημέρα, είτε όχι. Ο στόχος για μένα ειναι το πάν. Δεν έχει σημασία αν είμαι το ίδιο δυνατή σε κάθε προπόνηση. Φτάνει να έχω προσπαθήσει.
Όπως όλοι μας, θα κάνω τις δουλειές του σπιτιού, θα βγω βόλτα και θα γεμίσω μπαταρίες για την επόμενη μέρα. Δεν αποκλίνει αρκετά δηλαδη η καθημερινότητα μου, από τον κοινό πολίτη.
2. Έχεις Κατακτήσει πολλές διακρίσεις, και μετάλλια, ποιοι ειναι οι μελλοντικοί σου στόχοι?
Αλεξανδρα: Έχω αρκετές συμμετοχές σε Πανευρωπαϊκά και Παγκόσμια πρωταθλήματα, καθώς και τους Παραολυμπιακους αγώνες του Ριο οπου κατέλαβα την 5η θέση. Άργησα αρκετά στην αθλητική μου σταδιοδρομία, να είμαι σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Χρειάστηκαν έτη προσωπικού αγώνα, με αρκετές δυσκολίες και δικές μου όχι τόσο καλές διακρίσεις. Δύο συμμετοχές μου θεωρώ ότι ήταν αρκετά δυνατές ως “επιτυχία”, αν θέλουμε να το θέσουμε κάπως ετσι, ήταν το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Δουβλίνο το 2018, όπου κατέκτησα την πρώτη θέση και δεν το πίστευα ούτε η ίδια. Ήταν η μαγικότερη στιγμή στη ζωή μου, ως αθλήτρια.
Η δεύτερη επιτυχία ήταν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Λονδίνο το 2019, με την κατάκτηση της 2ης θεσης. Πλέον οι χώρες ηταν πολύ περισσότερες, αλλά κάτι μου έλεγε, ότι θα τα πάμε καλά ως χώρα γενικά. Όντως όλη η ομάδα της Εθνικής, είχε εξαιρετικές επιδόσεις και αυτό μου έδωσε κι εμένα την ώθηση ψυχικά, να δώσω όλη μου τη δύναμη να πάω και η ίδια καλά. Ξέρετε ότι όταν το σύνολο σε ευνοεί, υπάρχει καλό κλίμα στην ομάδα, εχεις ένα παραπάνω αβαντάζ να το παλέψεις κάτι παραπάνω κι ας μην είσαι τόσο σίγουρος. Αυτό συνέβη σε μένα.
Φέτος εχόντων καλών προταγμάτων, αρκετοί Έλληνες αθλητές, όπως κι εγώ, έχουμε την προετοιμασία μας για τους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς αγώνες του Τόκυο 2020. Χαίρομαι αφάνταστα για το γεγονός, της διασφάλισης της συμμετοχής μου στους αγώνες και θα κάνω το καλύτερο δυνατό, ώστε να λάβω μια καλή θέση στους αγώνες.
3. Μαθαίνω ότι ασχολείσαι και με άλλες δραστηριοτητες, εκτός από την Κολύμβηση θα ήθελες να μας μιλήσεις για αυτό?
Αλεξανδρα: Ασχολούμαι όντως και με άλλα πράγματα, όπως είναι ο εθελοντισμός, για δικούς μου καθαρά λόγους, χωρίς να έχω ενταχθεί σε καμία Μ.Κ.Ο. Μου αρέσει να βοηθάω με όποιο τρόπο μπορώ, συνανθρώπους μου, που χρίζουν πραγματικής ανάγκης. Όταν άλλωστε βρέθηκα και η ίδια σε ανάγκη έλαβα βοήθεια, από τους Tantem (την ομάδα εθελοντών του ΠΙΚΠΑ Βούλας) καθώς και μέσω της κυρίας Βάντα Βαρούνη εντάχθηκα στο πρόγραμμα παροχής,του ΕΡΥΘΡΌΣ ΣΤΑΥΡΌΣ, όπου είχα την απεριόριστη βοήθεια της κυρίας Ντιάννας Ματζαβινού ως συνοδός μου στο κολυμβητήριο. Πόσο σημαντικό είναι στις μέρες μας η αλληλοϋποστήριξη.
Επίσης για 4 χρονιές, με το σωματείο φροντίδας ατόμων με νευρομυικές παθήσεις, το MDA Ελλάς σε συνεργασία με την εταιρεία PwC Greece (η οποία είναι χορηγός για τους αγώνες μου), όπου δημιούργησαν τους finishline και τρέχουμε το μαραθώνιο των 42χλμ με τα ειδικά τύπου αμαξίδια για άτομα με κινητικές αναπηρίες.
Τέλος, ασχολούμαι με τον χορό και θέατρο, σε μεικτού τύπου ομάδες, για ΑμεΑ και αρτιμελείς, όπου έχω συμμετάσχει, στην Exis dance με δασκάλα την Αννα Βεκιάρη, το ΔΑΓΙΠΟΛΗ με καθηγητή τον Γιώργο Χρηστάκη, το Kyma Project με δασκάλα την Αντζη Μιτροπούλου καθώς και το Liminal, όπου συντονίζουν Χρήστος Παπαμιχαήλ και Κατερίνα Σαραντίδου.
4. Τι θα ήθελες να αλλάξει στην πόλη που ζεις, η γενικά σε κάθε πόλη της χώρας μας, για να γίνει η καθημερινότητα ενός ανθρώπου με κινητικά προβλήματα?
Αλεξανδρα: Αν θα ήμουν σε θέση να αλλάξω κάτι στη χώρα μας είναι, ο τρόπος σκέψης μας. Τι εννοώ με αυτό. Ενώ προερχόμαστε από έναν τόπο ιερό, έναν λαό, που έδωσε μάχες για τον τόπο του, για την ελευθερία του, όσο περνούν τα χρόνια, έχουμε την τάση να “ξεχνάμε”, να βάζουμε οι ίδιοι φραγμούς και εμπόδια, με αποτέλεσμα να κάνουμε την ζωή μας πιο δύσκολη.
Στην ουσία πολλά θα ήθελα να αλλάξουν.
Ένα κατ’εμέ σημαντικό ρόλο που παίζει στην στασιμότητα μας, είναι η μη διαμόρφωση κατάλληλων υποδομών και τεχνικών έργων στη χώρα μας. Αρκετοί συμπολίτες μας, δεν έχουν την δυνατότητα, ούτε τους δίνεται η ευκαιρία να βγουν απο τα σπίτια τους αυτόνομα. Δεν τους παρέχεται και η οικονομική ευχέρεια να έχουν έναν συνοδό 24ωρου βάσης. Δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας, άρα, ο κάθε άνθρωπος με οποιαδήποτε μορφής αναπηρία, άθελά του γίνεται, ενα επιπλέον φορτίο στο οικογενειακό του περιβάλλον. Αυτό κατά συνέπεια τον καθιστά, αδύναμο και επιρρεπή για την κοινωνία. Προσπαθεί με κάθε τρόπο, να αποδεικνύει στους γύρω του καθημερινά, ότι μπορεί να ειναι ενεργό μέλος αυτής της κοινωνίας, αλλά η κοινωνία δείχνει να κλείνει τα μάτια της. Άρα παλεύει διπλά, για κάτι που η μοίρα τον έφερε σε αυτή την δυσμενή θέση.
Αν εκπαιδεύουμε τις μικρές ηλικίες όλα καλά, αλλά δεν δίνουμε σημασία στην άγνοια των μεγαλύτερων, στην ουσία, δεν έχουμε εκπαιδεύσει κανέναν. Το θέμα όμως είναι η πολιτική αυτής της χώρας, οποιασδήποτε παράταξης. Δίνει έντονη έμφαση στην αναπηρία και στην υποτυπώδη πρόσβαση που δημιουργεί, κατά την διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας. Μετά? Απλά τίποτα. Ούτε προγράμματα ένταξης ατόμων με οποιαδήποτε αναπηρία, ούτε κατάλληλους δρόμους για την διασφάλιση της σωματικής ακεραιότητας των χρηστών αμαξιδίων. Αυτό εννοώ στασιμότητα.
Θα ήθελα, να υπάρχει ουσιώδης ενημέρωση και υλοποίηση των στόχων που θέτει, ο κάθε εκπρόσωπος αυτής της χώρας. Έτσι ο πολίτης, θα σεβαστεί καλύτερα τον διπλανό του και κυρίως τον εαυτό του.
5. Τι συμβουλή θα έδινες στα νέα παιδιά που ασχολούνται με τον Αθλητισμό?
Αλεξανδρα: Δεν νομίζω ότι είμαι η πιο κατάλληλη να δώσω συμβουλή σε κανέναν.
Ο αθλητισμός ενεργοποιεί πολλά τμήματα του εγκεφάλου και συνάμα δίνει ευεξία. Είναι πολύ όμορφο ο καθένας μας ως άνθρωπος, να δραστηριοποιείται σε κάτι που του αρέσει πολύ, όχι γιατί του το επέβαλλαν.
Τα ομαδικά αθλήματα, ίσως σου δώσουν τους καλύτερους φίλους στη πορεία. Τα ατομικά αθλήματα σου δίνουν με κάποιο τρόπο την αυτοεπιβεβαίωση, και την ατομική ιδιοκτησία του κατακτώ κάτι μόνος μου. Πάντως και τα δύο θέλουν σεβασμό προς τον εαυτό μας και τους γύρω μας.
Το κάθε άθλημα δείχνει τον καθρέφτη μας. Το άθλημα που θα διαλέξετε, καλό θα ήταν να αντιπροσωπεύει τα δικά σας όνειρα κι οχι τρίτων. Κάπως έτσι θα φτάσετε στη κορυφή!
Θέλω να ευχαριστήσω την Αλεξάνδρα που με τίμησε με αυτήν την συνέντευξη, την ευχαριστώ πολύ, και την εύχομαι να πραγματοποιήσει όλα τα όνειρα της.
με τιμή
– ο –
Σάββας κωνσταντινίδης
