Θα σας άρεσε να θέλετε να πάτε σε ένα συγκεκριμένο μαγαζί ή σε μία συναυλία ή στο Πανεπιστήμιό σας ή στη δουλειά σας και να πρέπει να σκεφτείτε από πριν αν μπορείτε να φτάσετε μέχρι εκεί, αν σας το επιτρέπουν οι υπόλοιποι συμπολίτες σας  και αν μπορείτε να μπείτε μέσα;

Πιστεύω πως η απάντησή σας είναι «Όχι». Φυσικά όχι! Συμφωνώ μαζί σας! Είναι συνταγματικό δικαίωμα του καθενός από εμάς να κινηθεί στην πόλη που ζει με ελευθερία. Τότε; Γιατί οι περισσότεροι από εμάς στερούμε το δικαίωμα σε κάποιους συμπολίτες μας να κινηθούν με ελευθερία στην πόλη μας; Γιατί παρκάρουμε σε ράμπες αναπήρων, Γιατί δεν έχουμε πρόσβαση με ράμπα σε όλα τα δημόσια κτίρια και τις επιχειρήσεις;

Η Αλεξάνδρα Παπαδημητρίου είναι μία νέα συμπολίτης μας, που σπουδάζει, συμμετέχει σε εθελοντικές δράσεις και όπως κάθε κοπέλα στην ηλικία των 20 χρόνων έχει πολλά ενδιαφέροντα. Τη συνάντησα και με χαρά δέχτηκε να κάνουμε μία συζήτηση για τα όνειρά της, τις σπουδές της, τα ενδιαφέροντά της, αλλά και για τις δυσκολίες προσβασιμότητας που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά της λόγω της αναπηρίας της.

Χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω. Αρχικά θα ήθελα να μας πεις τι σπουδάζεις.

Καλησπέρα κι από εμένα! Δική μου χαρά που θα μοιραστούμε πράγματα.. Είμαι φοιτήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αυτή τη στιγμή είμαι στο 2^ο έτος των σπουδών μου.

Αλήθεια, είναι εύκολο για εσένα να φτάσεις στο Πανεπιστήμιό σου και να παρακολουθήσεις όλα τα μαθήματα;

Αν και είμαστε  στην Ελλάδα του 2019 θα έλεγα ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο για μένα, όπως και για όλα τα άτομα τα οποία αντιμετωπίζουν κάποια αναπηρία να παρακολουθήσουμε όλα τα μαθήματα, διότι δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές έτσι ώστε να έχουμε τη δυνατότητα αυτή. Για παράδειγμα, δεν υπάρχουν ράμπες για ένα αναπηρικό αμαξίδιο.

Η οικονομική κατάσταση της σημερινής Ελλάδας σε αγχώνει για το μέλλον σου, για την επαγγελματική σου αποκατάσταση;

Με βάση τα σημερινά δεδομένα της Ελλάδας, φυσικά και με αγχώνει το μέλλον για την επαγγελματική μου αποκατάσταση. Η αναπηρία με περιορίζει σε μεγάλο βαθμό έτσι ώστε να βγω στην αγορά εργασίας.

Η Θεσσαλονίκη είναι μία φιλική πόλη προς τους αναπήρους; Υπάρχουν ράμπες ώστε να έχεις προσβασιμότητα παντού (πεζοδρόμια, λεωφορεία, δημόσια κτίρια);

Η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη η οποία δεν είναι φιλική στα άτομα με αναπηρία. Όπως αναφέρθηκε και λίγο παραπάνω, δεν υπάρχουν ράμπες για τα αμαξίδια σε πολλά πεζοδρομία, στα λεωφορεία και στα δημόσια κτίρια με αποτέλεσμα  κάθε μέρα η μετακίνηση να είναι ιδιαίτερα δύσκολη και κάθε μας έξοδος να συνοδεύεται από έναν « κόμπο στο στομάχι».

Δυστυχώς, όσον αφορά το δικαίωμα της πρόσβασης και πιο συγκεκριμένα της στάθμευσης δεν το σέβονται. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει η κατάλληλη παιδεία, έστω για τα αυτονόητα δικαιώματα μας. Πολλές φορές στις θέσεις στάθμευσης ΑΜΕΑ υπάρχουν παρκαρισμένα άλλα αυτοκίνητα που δεν ανήκουν σε ανθρώπους ΑΜΕΑ ή κλείνουν τις ράμπες με τα οχήματα τους, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει δυνατότητα να κινηθώ στην πόλη, όπως οι συμπολίτες μου.

Μπορείς να έχεις πρόσβαση σε οποιαδήποτε επιχείρηση, θέατρο, κινηματογράφο;

Επειδή ακριβώς, όπως προανέφερα, δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές είναι κομματάκι δύσκολη η πρόσβαση μου σε οποιαδήποτε επιχείρηση, θέατρο ή κινηματογράφο.

Αλεξάνδρα έχεις έντονη εθελοντική δράση. Θέλεις να μου μιλήσεις για αυτό;

Αγαπώ ιδιαίτερα τον εθελοντισμό. Πιο συγκεκριμένα, είμαι μέλος της Επίλεκτης ομάδας ειδικών αποστολών Πυλαίας – Χορτιάτη, όπως επίσης και του portal κοινωνικής δικτύωσης και αλληλεγγύης www.e-charity.gr/new , στο οποίο έχω γράψει και το πρώτο μου άρθρο.

Ποια η σχέση σου με τη φιλοζωία;

Αγαπώ ιδιαίτερα τα ζώα και πιο συγκεκριμένα τα σκυλιά. Είναι τα μόνα πλάσματα που δεν σε κρίνουν για αυτό που είσαι. Μάλιστα έχω μπει σε μια διαδικασία έτσι ώστε να αποκτήσω και τον δικό μου σκύλο βοηθό. Ελπίζω να τα καταφέρω σύντομα!

Ό,τι εμπόδιο κι αν συναντήσουμε να μην ξεχνάμε να χαμογελάμε και να προσπαθούμε για ένα καλύτερο αύριο!

Γνωρίστε την Αλεξάνδρα στο προσωπικό της προφίλ:

www.facebook.com/%CE%91lexandras-blog-1549920725039048/