“Ήθελα πολύ να σε κάνω χαρούμενη”: Ο νεαρός αθλητής των Παραολυμπιακών από την Πάτρα που αξίζει όλα τα μετάλλια
Είναι γεγονός, ότι οι Έλληνες αθλητές των φετινών Παραολυμπιακών Αγώνων μας έχουν χαρίσει μοναδικές στιγμές υπερηφάνειας και συγκίνησης! Τα μετάλλια διαδέχονται το ένα το άλλο, όμως δεν είναι μόνο οι αγωνιστικές τους ικανότητες που μας αφήνουν με το στόμα ανοιχτό, μα και το ήθος και η ψυχική τους δύναμη -ακόμα κι αν δεν κατάφεραν να κατακτήσουν κάποιο μετάλλιο.
Ο 20χρονος Πατρινός Νίκος Παπαγγελής βρέθηκε με την υπόλοιπη αποστολή της εθνικής ομάδας των Παραολυμπιακών Αγώνων στο Τόκυο και διακρίθηκε στο αγώνισμά του, την Ατομική Χρονομέτρηση της ποδηλασίας, παίρνοντας την έβδομη θέση.
«Σήμερα 7η θέση στην Ατομική χρονομέτρηση στους Παραολυμπιακούς αγώνες του Τόκυο!
Μόλις 42 δευτερόλεπτα από το μετάλλιο. Τόσο κοντά αλλά σύγχρονος τόσο μακριά! Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από την απόδοση μου γιατί ξέρω ότι έτρεξα τον καλύτερο αγώνα που έχω τρέξει, ότι έδωσα παραπάνω από αυτό που μπορούσα!
Πριν σχεδόν 7 χρόνια έχασα το πόδι μου και πάλευα για νικήσω τον αγώνα για την ζωή απέναντι στον καρκίνο! Σήμερα μπορεί να μην κέρδισα τον αγώνα η κάποιο μετάλλιο αλλά νιώθω πραγματικά ευλογημένος που έχω καταφέρει να βρίσκομαι εδώ ανάμεσα στους κορυφαίους του κόσμου!
Σας ευχαριστώ όλους για την στήριξη και τα μηνύματα αγάπης!
ΥΓ: Σήμερα έχει γενέθλια η γυναίκα της ζωής μου, η μητέρα μου που χωρίς αυτήν δεν θα είχα καταφέρει τίποτα! Χρόνια πολλά μαμά! Σε αγαπάω πολύ!
Ήθελα πολύ να σε κάνω χαρούμενη και να σου κάνω δώρο ένα Παραολυμπιακό μετάλλιο! Σου υπόσχομαι σε σένα αλλά και σε όλους ότι στο Παρίσι θα είναι το πρώτο μου μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς αγώνες!».
Η ιστορία του παιδιού που έχασε το πόδι του σε ηλικία 15 ετών
Μιλώντας πριν από μερικούς μήνες στην εκπομπή “Μεσάνυχτα”, ο σπουδαίος αθλητής περιέγραψε την πορεία του μέχρι σήμερα -τι ήταν αυτό που τον οδήγησε στο να χάσει το πόδι του και τι του έδωσε ώθηση να ασχοληθεί με την ποδηλασία. Όπως ο ίδιος είπε, Όλα ξεκίνησαν από έναν απλό πόνο στο αριστερό του πόδι, ο οποίος έπειτα από βιοψία αποδείχθηκε πως ήταν οστεοσάρκωμα, ένα είδος καρκίνου των οστών πάνω στο γόνατό του. Μόνη λύση το χειρουργείο, κάτι που ο ίδιος λόγω του νεαρού της ηλικίας του δεν μπορούσε να κατανοήσει.
«Άρχισα να αντιλαμβάνομαι τι θα μου συμβεί όταν μπήκα μέσα και είδα τ’ άλλα παιδιά που δεν είχαν μαλλιά. Νόμιζα ότι είχα κάποιο πρόβλημα λόγω μπάλας και ότι θα έκανα το χειρουργείο και θα ήμουν αργότερα μια χαρά» ανέφερε ο Νίκος Παπαγγελής και πρόσθεσε: «Θυμάμαι την πρώτη φορά που μπήκα στο ιατρείο για να με εξετάσουν οι γιατροί πως ήταν ένα κοριτσάκι δίπλα μου που της έπαιρναν μυελό των οστών και “κοκκάλωσα”. Άρχισα να κλαίω και να νιώθω ότι δεν ξέρω τι θα μου συμβεί».
Δύο χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια μιας σειράς τυπικών εξετάσεων το παιδί διαγνώστηκε ξανά με οστεοσάρκωμα, αυτή τη φορά πιο βαθιά στο γόνατό του. Η ζωή του από τότε έμελλε να αλλάξει ολοκληρωτικά.
Ανυπομονούμε να καμαρώσουμε τις επόμενες επιτυχίες του.
