Η φωτογραφία αυτή, που είναι γεμάτη συναισθήματα, δημοσιεύθηκε την Τετάρτη και ήδη έχει γίνει viral.

Φαινομενικά θα μπορούσε μα είναι μια απλή φωτογραφία ενός μικρού αγοριού που έχει κάνει τον σκύλο του μαξιλάρι και παίζει στο τάμπλετ του. Όμως η μητέρα του γιατί κλαίει;

Το εξηγεί η ίδια: γιατί αυτή τη στιγμή δεν την έχει ξαναζήσει.

Ο 5χρονος Kainoa Niehaus είναι αυτιστικός. Δεν είχε αφήσει ποτέ κανέναν να τον αγγίζει. Ούτε καν την ίδια του την μητέρα.

Και η ίδια γράφει: «Αυτή η εικόνα αποτυπώνει το πρόσωπο μιας μητέρας που βλέπει το παιδί της, που δεν μπορεί να αγκαλιάσει, να πλύνει, να ντύσει, να αγγίξει ελεύθερα, να χώνεται στην αγκαλιά του νέου του σκύλου, με την δική του ελεύθερη βούληση. Αυτό είναι το πρόσωπο μιας μαμάς που έχει δει το γιο της να ζει αμέτρητες αποτυχημένες προσπάθειες κοινωνικής αλληλεπίδρασης στην παιδική χαρά, προσπαθώντας να κάνει φίλους. Οποιονδήποτε φίλο. Οποιοδήποτε είδος σχέσης.

Έχει καθίσει με το γιο της, την ώρα που αυτός έκλαιγε το βράδυ επί μήνες επειδή δεν μπορούσε να έχει κάποιον φίλο εκτός της οικογένειας, άσχετα με το πόσο σκληρά προσπαθούσε και άσχετα με το πόσο σκληρά είχε δουλέψει γι’ αυτό στις θεραπείες. Και τώρα κάθεται πίσω από το γιο της, σιωπηλά παρακολουθώντας αυτή τη στιγμή, νιώθοντας πως δεν μπορεί να αναπνεύσει από τη χαρά της και χωρίς να μπορεί να αρθρώσει ούτε μία λέξη».

Η οικογένεια του Kainoa χρειάστηκε να ταξιδέψει από την Ιαπωνία, όπου ζει, στις ΗΠΑ, για να παραλάβει τον Tornado, τον νέο φίλο του Kainoa. Προετοίμαζαν αυτό το ταξίδι δύο χρόνια και παρέλαβαν τον σκύλο από το «4 Paws For Ability», τον μη κερδοσκοπικός διεθνής οργανισμός που παρέχει σκυλιά σε παιδιά με ειδικές ανάγκες και σε βετεράνους που έχουν χάσει τα άκρα τους ή την ακοή τους.

«Αξίζει κάθε αγώνα που κάναμε, κάθε διάγνωση, κάθε δολάριο που ξοδέψαμε, κάθε χαρτί που συμπληρώσαμε, κάθε δάκρυ που χύσαμε, κάθε βήμα μπροστά και κάθε βήμα πίσω» έγραψε η Shanna.

«Κάπως, δεν ξέρω πώς, αλλά λόγω του Tornado, ξέρω πως όλα θα πάνε καλά. Ως μητέρα έχω δει αμέτρητες δύσκολες και επώδυνες στιγμές του γιου μου και έκλαψα αμέτρητες φορές. Χθες, όμως, έκλαψα για ένα διαφορετικό λόγο. Είναι ένα απερίγραπτο συναίσθημα.