Ήρθαν στη ζωή στις 28 Μαΐου 1934, σε ένα αγρόκτημα στο χωριό Corbeil στο Οντάριο του Καναδά και ήταν τα πρώτα πεντάδυμα που γεννήθηκαν στον κόσμο.

Η σύλληψη τους έγινε φυσιολογικά και οι μικρές Yvonne, Annette, Cecile, Emilie και Marie γεννήθηκαν δύο μήνες πρόωρα. Συνολικά ζύγιζαν 10 κιλά και κυοφορήθηκαν σε τρεις σάκους ενώ υπήρχε και 6o έμβρυο το οποίο δεν επέζησε.

Η γέννηση τους ήταν ένα απίστευτο γεγονός και ένα παγκόσμιο φαινόμενο με τις εφημερίδες να πληρώνουν τεράστια ποσά για τις φωτογραφίες τους.

Ενα χρόνο μετά τη γέννησή τους ο πατέρας τους υπέγραψε μια σύμβαση για να εμφανιστούν τα κορίτσια στην Παγκόσμια Διεθνή Εκθεση στο Σικάγο η οποία θα απέφερε πολλά χρήματα στην οικογένεια Dionne.

Η καναδική κυβέρνηση επενέβη, υποστηρίζοντας ότι οι γονείς τους δεν ήταν ικανοί να τις μεγαλώσουν και ψηφίζοντας ένα γρήγορο νομοσχέδιο υιοθέτησε τα μωρά όταν έγιναν 9 μηνών.

Το κράτος τα έθεσε υπό την προστασία του και τους παρείχε κατάλυμα, το λεγόμενο Quintland. Σε εκείνο το χώρο τα πεντάδυμα ζούσαν σαν πειραματόζωα.

Παρακολουθούνταν διαρκώς με ιατρικές εξετάσεις, είχαν με συγκεκριμένο πρόγραμμα και δεν ερχόταν σε επαφή με τον έξω κόσμο παρά μόνο με το νοσηλευτικό προσωπικό.

Στην κλινική πήγαιναν τουρίστες και τα παρατηρούσαν από τα τζάμια χωρίς όμως να επικοινωνούν μαζί τους.

Σταδιακά η κυβέρνηση του Καναδά προχώρησε στην εκμετάλλευση των κοριτσιών και σε λιγότερο από μια δεκαετία, 5 εκατομμύρια άνθρωποι πέρασαν από το ίδρυμα για να τις δουν και να πάρουν σουβενίρ που τις απεικόνισαν.

Τα κορίτσια μετατράπηκαν γρήγορα σε δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο στον Καναδά, προσελκύοντας επισκέπτες από όλο τον κόσμο.

Εκτιμάται ότι η δημοτικότητα τους συνέβαλλε άμεσα με μισό δισεκατομμύριο δολάρια στην οικονομία του Οντάριο και το έσωσε από την χρεοκοπία.

Τις είχαν επισκεφτεί και διασημότητες όπως η πρώτη αεροπόρος Αμέλια Ερχαρτ, οι ηθοποιοί Κλαρκ Γκέιμπλ και Μπέτι Ντέιβις ακόμη και η μελλοντική βασίλισσα Ελισάβετ. Το Χόλιγουντ αξιοποίησε την φήμη τους και τέσσερις ταινίες έγιναν γι ‘αυτές στη δεκαετία του 1930.

Κατασκευάστηκαν κούκλες με τα ονόματα των πέντε κοριτσιών, κυκλοφόρησαν δημητριακά, υγρό πιάτων, ακόμη και οδοντόκρεμες με το όνομα τους.

Οταν έγιναν 9 ετών, οι γονείς κατάφεραν να κερδίσουν την επιμέλεια των παιδιών, όμως συνέχισαν να τις εκμεταλλεύονται για να κερδίσουν χρήματα.

Το 1952, όταν τα κορίτσια ενηλικιώθηκαν άνοιξαν πόλεμο με όλους. Ισχυρίστηκαν πως δεν είχαν δει ούτε ένα δολάριο από τα εκατομμύρια που έβγαλαν εις βάρος τους τόσο το κράτος όσο και οι γονείς τους.

Η ζωή τους πάντως δεν είχε καλή κατάληξη. Καμία τους δεν παντρεύτηκε, έζησαν όλες μαζί απομονωμένες από όλους και από όλα, σε ένα μικρό σπιτάκι του Μόντρεαλ και έσβησαν η μία μετά την άλλη.

Η Εμιλι έγινε μοναχή και πέθανε το 1954 σε ηλικία 20 ετών από επιληπτική κρίση, η Μαρί το 79 στα 45 της από εγκεφαλικό, η Υβόννη το 2001 στα 67 της από καρκίνο.

Οι Αννέτ και η Σεσίλ ζουν ακόμη με μηνιαία σύνταξη 600 δολάρια και οι δύο μαζί.