Ο Δημήτρης Παπανικολάου άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στα παρκέ των γηπέδων του μπάσκετ παίζοντας σε κορυφαίους συλλόγους αλλά και τιμώντας την φανέλα της Εθνικής ομάδας.

Πριν λίγο καιρό είχε μιλήσει ανοιχτά για το Asperger με το οποίο διαγνώστηκε αλλά το πανελλήνιο υποκλήθηκε στη συγκινητική του εξομολόγηση ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας για τον Αυτισμό όταν μίλησε ανοιχτά για την κόρη του Άρια που έχει διαγνωστεί με αυτισμό. 

Τότε είχε δηλώσει στην εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι»  με εμφανή συγκινησιακή φόρτιση «Η κόρη μου είναι στο φάσμα του αυτισμού. Δώστε μου ένα δευτερόλεπτο. Μισό λεπτό να πάρω μία ανάσα… Συγγνώμη που κοιτάω κάτω … ρωτήσαμε την Άρια και κρίναμε για το καλό της και το καλό όλων είναι καλύτερα να το μοιραστούμε και είπε η Άρια “ναι, μπαμπά θέλω να το πεις”» ανέφερε μεταξύ άλλων.

Η ΤΡΥΦΕΡΗ ΤΟΥ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΑΡΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΥΤΙΣΜΟΥ

Σήμερα μας συγκίνησε ακόμη περισσότερο όταν μέσα από τον λογαριασμό του στο Facebook όταν με αφορμή την ονομαστική εορτή της μονάκριβης κόρης του Άριας της έγραψε μια τρυφερή ευχή και της υποσχέθηκε πώς ” Άρια είμαστε ευγνώμονες και περήφανοι γονείς που έχουμε ένα τόσο καλό παιδί γεμάτο όνειρα. Θα κάνουμε το παν να είσαι χαρούμενη. Ακριβώς όπως έκανε ο παππούς σου για εμάς. Χρόνια σου πολλά ❤️”

“Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΑΥΤΙΣΜΟ. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ”

Ο διασημος αθλητής και πριν λίγο καιρό είχε μιλήσει για την 16χρονη αυτιστική του κόρη τονίζοντας πως πολλές φορές οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τον αυτισμό ως πρόβλημα υγείας ενώ η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Όπως είχε αναφέρει χαρακτηριστικά “Η κόρη μου, η Άρια που σήμερα είναι 16 ετών, όταν ήταν 3,5 μάθαμε ότι βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού. Στον βρεφονηπιακό σταθμό που πήγαινε μας το είπαν.

Οι γυναίκες εκδηλώνονται πάντα πολύ πιο συναισθηματικά. Είδαν μια διαφορά σε κάποιες κινήσεις, στον λόγο… Ο αυτισμός θεωρείται η αόρατη αναπηρία… Ο αυτισμός έχει πολλές βαθμίδες από χαμηλή λειτουργικότητα μέχρι υψηλή. Δεν είναι όμως θέμα υγείας. Ίδιος προσδόκημο ζωής έχεις με κάποιον που δεν είναι στο φάσμα.

Υπάρχει ακόμα ένα στίγμα στα παιδιά που έχουν αυτισμό.  Εμένα με νοιάζει η κόρη μου να είναι ευτυχισμένη και αποκλείεται μέχρι να φύγω από τη ζωή να αφήσω αυτό το παιδί, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά που βρίσκονται στο φάσμα να πεθάνουν σε ένα ίδρυμα με χάπια…”.