Ο καρκίνος της παιδικής και εφηβικής ηλικίας είναι διαφορετικός από τον καρκίνο ενηλίκων.
Ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας δεν αναπτύσσεται όπως στους ενήλικες και η θεραπεία του είναι διαφορετική.
Ο καρκίνος στα παιδιά είναι συχνά το αποτέλεσμα γενετικών “αλλαγών” στα κύτταρα. “Αλλαγές” που συμβαίνουν στα πρώιμα στάδια της ζωής του παιδιού, ακόμη και πριν την γέννηση του.
Στους ενήλικες ο καρκίνος, συνδέεται συχνά με τον τρόπο ζωής του ατόμου και περιβαλλοντικές αλλαγές.
Θεραπεία:
Η θεραπεία στα παιδιά περιλαμβάνει μεγαλύτερες δόσεις χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας από ότι στους ενήλικες.
Η διάρκεια της θεραπείας είναι συνήθως πιο σύντομη.
Κι αυτό γιατί τα παιδιά αντέχουν μεγαλύτερες δόσεις φαρμάκων σε σύντομο χρονικό διάστημα, πριν την παρουσία παρενεργειών. Οι ενήλικες δεν αντέχουν.
Οι παρενέργειες από τις θεραπείες προκαλούν μεγαλύτερη ζημιά στα παιδιά γιατί τα παιδικά όργανα ακόμη αναπτύσσονται και είναι ευάλωτα. Οι παρενέργειες απειλούν ζωτικά όργανα των παιδιών που ακόμη δεν έχουν αναπτυχθεί ολοκληρωτικά (καρδιά, νεφρά, οστά, κ.α).
Οι παρενέργειες μπορούν να παρουσιαστούν ακόμη και μετά από χρόνια (late effects).
Οι θεραπείες μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη του παιδιού, ενώ υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να παρουσιαστεί κι ένας δεύτερος καρκίνος.
Για όλους αυτούς του λόγους, τα παιδιά και οι έφηβοι που νοσούν με καρκίνο, χρειάζονται ιατρική παρακολούθηση για το υπόλοιπο της ζωής του (life- long follow-up)
Υποστηρικτική Φροντίδα:
Η υποστηρικτική φροντίδα στα παιδιά κι εφήβους μπορεί να διαφέρει από εκείνη των ενηλίκων. Κάποια φάρμακα που δίνονται στους ενήλικες για την ανακούφιση των παρενεργειών από τις θεραπείες δεν είναι κατάλληλα για τα παιδιά.
Η θεραπεία και η υποστηρικτική φροντίδα είναι διαφορετικές ανάλογα με την ηλικία του παιδιού και αλλάζουν ακολουθώντας, τα ηλικιακά στάδια.
Σε κάποιους καρκίνους η πρόγνωση και οι παρενέργειες εξαρτώνται από την ηλικία του παιδιού όταν αυτό διαγνώστηκε και την θεραπεία που ακολούθησε.
Οι φίλοι, οι συγγενείς, το κοινωνικό περιβάλλον των παιδιών είναι μεγαλύτερο:
Όταν ένα παιδί νοσεί με καρκίνο, συνεχίζει να πηγαίνει σχολείο, να παίζει με τους φίλους του, να έχει κοινωνική ζωή, όπως και πριν την διάγνωση. Εκτός από την οικογένεια του παιδιού και τους φίλους του, ο κύκλος μεγαλώνει όταν το παιδί διαγνωστεί με καρκίνο (ξαδέρφια, θείες και θείοι, παππούδες και γιαγιάδες). Γι αυτό και όταν νοσεί ένα παιδί με καρκίνο νοσεί όλη η οικογένεια του και όσοι το αγαπούν κι είναι δίπλα του.
Τα παιδιά κι έφηβοι κάτω των 18 ετών νομικά δεν μπορούν να πάρουν καμία απόφαση για την Υγεία τους. Οι γονείς είναι αυτοί που συναινούν για την θεραπεία του παιδιού και υπογράφουν τα θεραπευτικά πρωτόκολλα. Οι αποφάσεις είναι δύσκολες. Ο γονιός/φροντιστής του παιδιού καλείται να αποφασίσει για την υγεία του παιδιού του, για θεραπείες και φάρμακα που δεν κατανοεί, για θεραπείες και φάρμακα με αβέβαιο αποτέλεσμα. Το συναισθηματικό και ψυχολογικό φορτίο είναι μεγάλο.
