Ο Άγιος Ελευθέριος καταγόταν από τη Ρώμη, όπου ο πατέρας του εργαζόταν ως ύπατος. Η μητέρα του ήταν μαθήτρια του αποστόλου Παύλου και μεγάλωσε μαζί της, καθώς ο πατέρας του πέθανε όταν ήταν μικρός σε ηλικία.

Ο Άγιος Ελευθέριος έγινε πιστός χριστιανός και σε νεαρή ηλικία χειροτονήθηκε διάκονος. Στα 20 του χρόνια έγινε επίσκοπος Ιλλυρικού, στην Αυλώνα της Βορείου Ηπείρου. Ο Άγιος Ελευθέριος ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους κατοίκους και ξεχώριζε για τη σεμνότητα του.

Οι διδασκαλίες του λέγεται πως έφεραν στον δρόμο του Χριστού πολλούς κατοίκους της σημερινής Βορείου Ηπείρου και τότε φανατικοί ειδωλολάτρες κατήγγειλαν τη δράση του στον αυτοκράτορα Αδριανό.

Στρατιώτες συνέλαβαν τον Άγιο Ελευθέριο και τον μετέφεραν στη Ρώμη.Λέγεται ότι πολλοί ήταν εκείνοι που στον δρόμο προς τη Ρώμη, βαπτίστηκαν Χριστιανοί, επηρεασμένοι από τον Άγιο Ελευθέριο.

Ο Άγιος Ελευθέριος αρνήθηκε να αλλαξοπιστήσει και απάντησε στις πιέσεις του Αδριανού: «Πώς θα καταδεχθώ να προσκυνήσω για Θεούς αναίσθητα και άψυχα αγάλματα; Θαυμάζω πώς εσείς, λογικοί άνθρωποι, προσκυνάτε ξύλινους και πέτρινους θεούς, και περιφρονείτε το δημιουργό του κόσμου αληθινό Θεό!

Στη συνέχεια υπέστη φρικτά βασανιστήρια, όμως δεν άλλαξε την πίστη του. Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, τον ξάπλωσαν πάνω σε σιδερένιο κρεβάτι κι άναψαν από κάτω φωτιά,  τον έβρασαν μέσα σε πίσσα, τον έριξαν σε πυρωμένο φούρνο, τον έσυραν στον δρόμο με αγριεμένα άλογα και τον πέταξαν στα άγρια θηρία.

Η αντοχή του Αγίου Ελευθερίου στα βασανιστήρια έκανε πολλούς να πιστέψουν στον Χριστό.

Τελικά, με διαταγή του αυτοκράτορα, τον αποκεφάλισαν και ο Άγιος Ελευθέριος έγινε από τους πρώτους μάρτυρες της εκκλησίας.