Οι παιδοκτονίες με δράστες γονείς στην Ελλάδα, προκαλούν σοκ στην κοινωνία, ωστόσο, η υπόθεση με τα νεκρά παιδιά στην Πάτρα ξεπερνάει κάθε προηγούμενο και χαρακτηρίζεται ως “το έγκλημα του αιώνα”.

Η Ρούλα Πισπιρίγκου κατηγορείται για ανθρωποκτονία από πρόθεση της 9χρονης κόρης της, Τζωρτζίνας, από κεταμίνη, ενώ έρευνα διεξάγεται και για τα άλλα δύο παιδία της οικογένειας, τα οποία πέθαναν ξαφνικά.

Οι παιδοκτονίες με θύτες γονείς που συγκλόνισαν την Ελλάδα

Συνεργός, μαζί με τον Πολωνό σύντροφό της, αποδείχτηκε, τον περασμένο μήνα, η μητέρα του 7χρονου αγοριού, τα οστά του οποίου, για πέντε ολόκληρα χρόνια, ήταν κρυμμένα σε μια εργαλειοθήκη. Πρόκειται για μία από τις χειρότερες παιδοκτονίες.

Έναν μήνα νωρίτερα, μία 40χρονη μητέρα πέταξε το 4χρονο κοριτσάκι της από το μπαλκόνι του σπιτιού τους, στον Νέο Κόσμο και μετά πήδηξε στο κενό, δίνοντας τέλος και στη δική της ζωή.

Τον Φεβρουάριο του 2018, στην Πετρούπολη, νεογέννητο βρέφος βρέθηκε στα σκουπίδια, με τον ομφάλιο λώρο κι ένα μικρό σχοινί γύρω από τον λαιμό του και μέσα στο στόμα του χαρτομάντηλα που είχαν φράξει την αναπνευστική οδό.

Τον Μάρτιο του 2018, μια ακόμα παρόμοια υπόθεση έρχεται στο φως της δημοσιότητας, με νεκρό νεογέννητο στον ακάλυπτο πολυκατοικίας, στη Νέα Σμύρνη, τυλιγμένο με τον ομφάλιο λώρο.

Τραγικό θάνατο βρήκε η εξάχρονη Στέλλα Εικοσπεντάκη, από τα χέρια του πατέρα της, στην Αγία Βαρβάρα, στις 28 Απριλίου 2017.

Ο πατέρας της δήλωσε την εξαφάνισή της στην αστυνομία και υποκρινόμενος τον ανήσυχο γονιό ισχυρίστηκε ότι κάποιος μπήκε μέσα στο σπίτι κι έκλεψε το κορίτσι.

Μετά από 12 ώρες ανάκρισης, ο Γιάννης Εικοσπεντάκης λύγισε και ομολόγησε ότι στραγγάλισε την κόρη του, γιατί δεν ήθελε να την κάνει μπάνιο και πέταξε το άψυχο κορμάκι της σε κάδο απορριμμάτων, λίγα μετρά μακριά από το σπίτι τους.

Στις 24 Νοεμβρίου 2017, η πυροσβεστική καλείται να σβήσει φωτιά που είχε εκδηλωθεί σε ισόγειο διαμέρισμα στη Νέα Σμύρνη. Η φωτιά ήταν μικρής έκτασης, αλλά μέσα στο διαμέρισμα βρέθηκαν νεκροί ο πατέρας και οι δίδυμοι γιοι του.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο 40χρονος πατέρας των παιδιών αντιμετώπιζε σοβαρά οικογενειακά και ψυχολογικά προβλήματα. Έγραψε στον τοίχο του σπιτιού του «Σας βαρέθηκα όλους», έβαλε φωτιά στο στρώμα του, αφού έκλεισε όλες τις πόρτες και τα παράθυρα και αυτοκτόνησε, παίρνοντας μαζί του στον θάνατο τα παιδιά του.

Στις 17 Δεκεμβρίου 2017, αστυνομικός, ο οποίος ανήκε στη φρουρά του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, δολοφονεί τη σύζυγό του και την πεθερά του και πηγαίνει στο δωμάτιο που κοιμάται η μοναχοκόρη του, την πυροβολεί εξ επαφής στο κεφάλι και αυτοκτονεί.

Η δολοφονία της 4χρονης Άννυ είναι ίσως μία από τις πιο φρικτές παιδοκτονίες, που έχουν απασχολήσει την ελληνική αστυνομία.

Ανήμερα της Μεγάλης Παρασκευής, στις 21 Απριλίου 2015, η μητέρα της Άννυ δηλώνει με καθυστέρηση στην αστυνομία την εξαφάνιση της κόρης της.

Όπως αποκαλύφθηκε, ο θάνατός της ήταν μαρτυρικός, αφού ο πατέρας της, αφού τη σκότωσε, την τεμάχισε και την έβρασε και για να εξαφανίσει το πτώμα της, κάποια κομμάτια τα πέταξε στην τουαλέτα και κάποια σε κάδους σε διάφορα σημεία της Αθήνας.

Η μικρή Βασούλα δολοφονήθηκε το 2002, μεγαλώνοντας το μακρύ κατάλογο με τις παιδοκτονίες στην Ελλάδα. Το άψυχο κορμί του 13χρονου κοριτσιού βρέθηκε κατακρεουργημένο. Η μητέρα κατηγόρησε αμέσως τον εν διαστάσει σύζυγό της, λέγοντας ότι σκότωσε το παιδί τους για να την εκδικηθεί, επειδή τον εγκατέλειψε. Ο πατέρας συνελήφθη και καταδικάστηκε για τη δολοφονία της κόρης του.

Το 2014, η μητέρα μαζί με τον φίλο της μεταφέρουν νεκρό στο Κέντρο Υγείας Μοιρών, στο Ηράκλειο Κρήτης, ένα αγοράκι μόλις 2,5 ετών.

Όπως αποδείχθηκε, το ζευγάρι των Βούλγαρων έριχνε βραστό νερό στην πλάτη του μωρού, προκαλώντας του βασανιστικό θάνατο.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1993, ο 6χρονος Νίκος Δουρής βρέθηκε νεκρός και σεξουαλικά κακοποιημένος, σε μία από τις χειρότερες παιδοκτονίες μέχρι σήμερα.

Ως δράστης του φρικτού αυτού εγκλήματος συλλαμβάνεται ο πατέρας του μικρού, ο οποίος και ομολογεί την αποτρόπαιη πράξη του.

Κάτοικοι της Ερμιόνης τον περιέγραφαν ως άνθρωπο αδιάφορο προς την οικογένειά του, ενώ άλλοι έλεγαν ότι είναι βίαιος και ξυλοκοπούσε συχνά τα παιδιά.

Στις 31 Δεκεμβρίου 1993 ο πατέρας μετέβη στο Α.Τ. Κρανιδίου για να δηλώσει την εξαφάνιση του 6χρονου Νίκου. Οι αστυνομικοί, τα μέλη της οικογένειας και αρκετοί γείτονες βγήκαν στους δρόμους για να βρουν τον μικρό. Ξημερώματα πρωτοχρονιάς, ο ίδιος ο πατέρας μαζί με τον μεγαλύτερο γιο βρήκαν το παιδί νεκρό, κρυμμένο δίπλα σε έναν μαντρότοιχο, πίσω από το σπίτι της οικογένειας.

Ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσαύτης, μετά τη διενέργεια της νεκροψίας, διαπίστωσε ότι ο δράστης του εγκλήματος, πριν δολοφονήσει τον 6χρονο Νίκο, τον είχε βασανίσει και τον είχε κακοποιήσει σεξουαλικά. Στη συνέχεια του έκλεισε τη μύτη και το στόμα και του προκάλεσε ασφυξία.

Ακολούθησε η κηδεία του μικρού, η οποία είχε και ευρεία κάλυψη από τα ΜΜΕ. Ο Μανώλης Δουρής έκλαιγε και οδυρόταν. Και ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, η Αστυνομία έψαχνε κάθε είδους στοιχείο που θα οδηγούσε στον δράστη. Κάποια «σημάδια» έφεραν στο επίκεντρο τον πατέρα του μικρού.

Οι Αρχές ανέκριναν τον Μανώλη Δουρή πιεστικά και κάποιες αντιφάσεις τον έφεραν σε δύσκολη θέση. Τελικά, παρουσία της εισαγγελέως Πρωτοδικών Ναυπλίου, Νίκης Μουζάκη, θα ομολογήσει ότι αυτός βίασε και σκότωσε το ίδιο του το παιδί. Σύμφωνα με τα δικά του λεγόμενα, αιτία ήταν μια ασθένεια που τον κυρίευε και τον μεταμόρφωνε.

Αμέσως μετά την ομολογία, όλοι οι κάτοικοι της Ερμιόνης έτρεξαν στο σπίτι της οικογένειας Δουρή προκειμένου να λιντσάρουν και τα υπόλοιπα μέλη, θεωρώντας τα συνυπεύθυνα για τον θάνατο του μικρού Νίκου.

Στις 22 Νοεμβρίου 1994 ο Μανώλης Δουρής κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου, στην αίθουσα του Κακουργιοδικείου Κορίνθου. Με ομοφωνία του δικαστηρίου, ο κατηγορούμενος κηρύχθηκε ένοχος και του απαγγέλθηκε ποινή φυλάκισης 1 έτους για ασέλγεια, κάθειρξης 20 ετών για βιασμό, και ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση.

Μετά την καταδίκη του, ο άγραφος νόμος της φυλακής δεν άργησε να επιβεβαιωθεί. Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του στις φυλακές βίωσε την οργή των υπόλοιπων κρατουμένων. Το λιντσάρισμα του Δουρή συνεχίστηκε για αρκετό καιρό ακόμα. Ενδεικτικό είναι ότι μέσα σε δύο χρόνια μεταφέρθηκε σε τέσσερα διαφορετικά σωφρονιστικά ιδρύματα.

Στις 24 Φεβρουαρίου 1996 εντοπίστηκε από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους απαγχονισμένος στις εξωτερικές τουαλέτες των φυλακών Τρίπολης. Σε κωματώδη κατάσταση μεταφέρθηκε στο Παναρκαδικό Νοσοκομείο, όπου στη συνέχεια άφησε την τελευταία του πνοή.

Ο καθηγητής εγκληματολογίας Γιάννης Πανούσης υπογράμμισε ότι από την έκθεση πραγματογνωμοσύνης των εγκληματολογικών εργαστηρίων δεν ήταν σίγουρο ότι δολοφόνος ήταν ο Μανώλης Δουρής.

Στις 24 Φεβρουαρίου 1996, δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του γιου του, ο Δουρής αυτοκτονεί μέσα στο κελί του, στις φυλακές Τριπόλεως.

Το 1995, η 27χρονη Καλλιόπη Αναγνωστίδου σκοτώνει με κουζινομάχαιρο το 3χρονο παιδί της στο Αιγάλεω. Η ίδια είχε κάνει επτά απόπειρες αυτοκτονίας πριν προβεί στην απονενοημένη πράξη.

Το 1999, ο 40χρονος Γιώργος Μεταξάκης, προκειμένου να εκδικηθεί την πρώην σύζυγό του, οδήγησε στον Αλμυρό Ποταμό στο Ηράκλειο τα τέσσερα παιδιά του. Εκεί, σκότωσε τα τρία αγόρια και εγκατέλειψε την κόρη του. Καταδικάστηκε σε τρεις φορές ισόβια.