Αγαπητοί συνάδελφοι και γονείς,

Γνωρίζετε ότι δεν μου αρέσει να γράφω μακροσκελείς σκέψεις και από την άλλη συχνά επιλέγω συχνά τις no comment ανακοινώσεις. Κάποια πράγματα όμως με ξεπερνάνε και θα ήθελα να εκφράσω τις ταπεινές απόψεις μου, εκπροσωπώντας τα 32 χρόνια εμπειρίας μου στο χώρο των ειδικών θεραπειών.
Τόσα χρόνια τώρα Εργοθεραπευτής, είμαι ταγμένος σε αυτό που κάνω και -όσοι με ξέρουν- έχουν ζήσει στο πετσί τους τον αγώνα μου να εξελίσσεται συνεχώς αυτό το επάγγελμα και οι θεραπευτές που το υπηρετούν με όποιο τίμημα του προσωπικού μου χρόνου …

Είμαι περήφανος για το επάγγελμά μου ! Τόσα χρόνια ερωτευμένος με ένα επάγγελμα που κάποιος ισόνομός μου πολίτης τολμάει να βγαίνει να μιλήσει για «αιδώ» που το εφαρμόζω …. Και θα πρέπει να του απαντήσω γιατί αλλιώς θα συνεχίσει να με λέει απατεώνα ή δειλό ή ανασφαλή ή ή ή (ποιος ξέρει τι άλλο περιμένει τα αυτιά μας ……….).

Το ξεκαθαρίζω για άλλη μία φορά : Όλοι όσοι τίμια και νόμιμα εφαρμόζουμε το επάγγελμά μας, είμαστε υπέρ της ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ μας σε μία πλατφόρμα των νόμιμα αναγνωρισμένων να παρέχουν θεραπευτικές πράξεις Θεραπευτών και Κέντρων . ΦΥΣΙΚΑ και είμαστε υπέρ της προστασίας των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων και της διασφάλισης σωστής και νόμιμης παροχής θεραπευτικών υπηρεσιών.

Η διαφωνία μας βρίσκεται στην ΕΓΓΡΑΦΗ στη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ που είναι απλά μία πλατφόρμα συμβασιοποίησης ή εφαρμογής voucher (τα ρούχα που «άλλαξε ο Μανωλιός» και «φοράει» τον τελευταίο χρόνο) που – όπως ψηφίστηκε στη Βουλή – τίθενται σε ισχύ από την 01/07/2019.

Η απόφαση αυτή βγήκε μετά και την 3η παράταση που δόθηκε στη συγκεκριμένη εφαρμογή : Τα voucher θα ίσχυαν από 01/09/2018, παρατάθηκαν για 01/11/2018 και ξαναπαρατάθηκαν για 01/07/2019.

Έχετε αναλογιστεί πραγματικά γιατί δίνονται όλες αυτές οι παρατάσεις ; Τι βλέπουν και οι ίδιοι στον ΕΟΠΥΥ ότι δεν πηγαίνει καλά με αυτό το σύστημα ; Και γιατί τόση βιασύνη για την εγγραφή μας σε αυτή την πλατφόρμα ΤΩΡΑ ;;;;; (η 1η Ιουλίου είναι πολύ κοντά και μας ανοίγει ο ΕΟΠΥΥ ευγενικά την πόρτα να προϋπαντήσουμε και να καλωσορίσουμε τα voucher λες και είναι ο Μεσσίας) .

Οι αποζημιώσεις του Κράτους και του ΕΟΠΥΥ στους γονείς είναι υποχρέωσή του. Δεν έχει να κάνει με εμένα ως θεραπευτή! Έχει να κάνει με τις υποχρεώσεις του προς τους ασφαλισμένους του.

Έχει να κάνει με το ότι ως πολίτης που πληρώνω την εφορία μου και τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις και κρατήσεις μου, δικαιούμαι τις παροχές του Ασφαλιστικού μου Φορέα.

Δεν με φιλανθρωπεί κανένας! Ο ΕΟΠΥΥ δεν είναι φιλανθρωπικός φορέας. Πληρώνω για αυτό που απαιτώ!

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ και είναι πρόβλημα του φορέα μου και όχι δικό μου το πώς θα εκπληρώσει συνταγματικά και επιστημονικά τεκμηριωμένα τις υποχρεώσεις του προς εμένα.

Ο κος Γεωργακόπουλος ισχυρίζεται (μερικές στιγμές μάλιστα, χάνοντας την ψυχραιμία του, ωρύεται – και πάλι διερωτώμαι: γιατί άραγε ;;;;;; -) ότι «βάζουμε τα επαγγελματικά μας συμφέροντα, πάνω από το κοινωνικό συμφέρον» !

Δηλαδή; Κερδοσκοπούμε από τους γονείς; Λαμβάνουμε χρήμα από αυτούς για κάτι που δεν προσφέρουμε ή προσφέρουμε με χαμηλή ποιότητα;

Εμείς απλά: Εφαρμόζουμε το επάγγελμά μας με το σωστότερο και ποιοτικότερο δυνατό τρόπο. Προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας και πληρωνόμαστε για αυτές, όπως και πληρώνουμε αντίστοιχα τη φορολόγησή μας στο Κράτος. Είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτός είναι ο τρόπος που εφαρμόζεται το ελεύθερο επάγγελμα : Πληρώνεσαι για υπηρεσίες που προσέφερες ! Τόσο απλά ! Τόσο αυτονόητα !

Και είναι δικαίωμα του χρήζοντα ειδικών θεραπειών να μας επιλέξει ως επαγγελματίες ή όχι !

Με την εφαρμογή των σκληρά μονομερών όρων συμβάσεων ή εφαρμογής voucher, αυτό δεν μπορεί να γίνει ….

Δεν θα λέγεται πια επάγγελμα αυτό που προσφέρουμε !

Καταστρατηγείται η έννοια της συνταγματικότητας. Ως Σύλλογοι έχουμε προσφύγει στο ΣΤΕ για τη Συνταγματική Νομιμότητα των voucher, με συνεχείς αναβολές –και πάλι διερωτώμαι … γιατί άραγε;;;- της εκδίκασης.

Ο ΕΟΠΥΥ με τη στάση του δεν μας δείχνει ότι είναι αξιόπιστος συνομιλητής. Για την ακρίβεια αποδεικνύει ότι ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΚΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ. Οι προθέσεις του δείχνουν περισσότερο να αναβιώνουν τις λέξεις του Λαοκόωντα μετά από τόσους αιώνες : «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες» .

-Δεν αποδεικνύει ο ΕΟΠΥΥ ότι επιθυμεί την εξασφάλιση της ποιότητας (ή ακόμα και της ποσότητας) των ειδικών θεραπειών.

-Επιθυμεί πολύ απλά την οριζόντια μείωση δαπάνης κατά 40%.

-Στην απλή και αυθαίρετη φιλοσοφία «τόσα δίνω και αν σας κάνει» (χωρίς κάποια επιδημιολογική μελέτη, χωρίς κάποιο διάλογο ή χωρίς κάποιο άλλο σκεπτικό).

-Μιλάει για πορίσματα της Επιστημονικής Επιτροπής! Και καλώ τον κο Αναγνωστόπουλο, Πρόεδρο της Επιστημονικής Επιτροπής ή οποιοδήποτε μέλος να μας πει εάν αυτό αληθεύει!

-Και μάλιστα το μέλημα του ΕΟΠΥΥ είναι να μην πάρουν είδηση οι γονείς για αυτό το «αυθαίρετο εγχείρημα», ή από την άλλη -αν την πάρουν- να στραφούν εναντίον των θεραπευτών ή οι θεραπευτές να στραφούν εναντίον των γονέων στην τακτική «διαίρει και βασίλευε»).

Θα ήταν καλό όμως όλοι να σκεφτούμε την νέα πραγματικότητα που ήρθε αιφνίδια το 2019 στους ασφαλισμένους του :

-Ηλεκτρονική συνταγογράφηση (με παρατάσεις πάλι –γιατί άραγε ;;;;;),

-Ελεγκτική Επιτροπή που κόβει αυθαίρετα θεραπευτικές πράξεις ή διαγνώσεις υποβαθμίζοντας τους γνωματεύοντες Παιδοψυχιάτρους, Παιδονευρολόγους και Αναπτυξιακούς Παιδιάτρους,

-«Κήρυξη πολέμου» σε συγκεκριμένους εξαίρετους Ιατρούς κλείνοντας Κλινικές,

-Νέος ΕΚΠΥ (με σημαντικότατες περικοπές αποζημιώσεων και με απουσία παθήσεων αυτονόητων – πχ σύνδρομο Asperger ή σύνδρομα-) και με συνεχείς αναθεωρήσεις (γιατί άραγε ;;;;;;;),

-Στοχοκατευθυνόμενη προσβολή των θεραπευτών και απαξίωση των ασφαλισμένων με προκλητική στάση υπαλλήλων του ΕΟΠΥΥ

και τόσα και τόσα και τόσα άλλα ……

Δεν επιλέξαμε να έχουμε εργοδότη τον ΕΟΠΥΥ αλλά τους γονείς των ωφελούμενων των θεραπευτικών μας πράξεων. Των πελατών μας! (αλήθεια, γιατί κατηγορούμε τη λέξη «πελάτης» ; βγαίνει από το αρχαίο ρήμα «πελάζω» που σημαίνει ζητώ βοήθεια).

Και αυτό επιμένουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε. 32 χρόνια το έκανα, τώρα δεν πρόκειται να το αλλάξω !

Και μία υποσημείωση: Εμείς και οι Οπτικοί αρνούμαστε τις συμβάσεις, γιατί ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ δεν είχαμε συμβάσεις. Όλες οι άλλες ειδικότητες (Ιατροί, Φυσικοθεραπευτές, Φαρμακοποιοί κ.λ.π.), είχαν συμβάσεις και προ δημιουργίας του ΕΟΠΥΥ, οπότε και ΦΥΣΙΚΑ -αλλά και υποχρεωτικά) προσχώρησαν στις συμβάσεις με το νέο Οργανισμό.

Ρωτείστε οποιονδήποτε Ιατρό, ρωτείστε οποιονδήποτε Φαρμακοποιό, Μικροβιολόγο, Φυσικοθεραπευτή : Αν ήταν στο χέρι του αυτή τη στιγμή να επιλέξει ανάμεσα στη σύμβαση ή τη μη σύμβαση, τι θα αποφάσιζε ;

-Θεωρεί το σύστημα των συμβάσεων δίκαιο ή έστω λειτουργικό ή βιώσιμο ;

-Θεωρεί το Κράτος καλό συνεργάτη ή «μπαταχτσή» που όπου και όποτε μπορεί κάνει οριζόντιες περικοπές στην «μονομερή» στην ουσία σύμβαση μεταξύ τους ;

Αγαπητοί γονείς: Εάν οι συμβάσεις ή τα voucher εξασφάλιζαν βιωσιμότητα των επιχειρήσεών μας γιατί να τα αρνιόμασταν; Έχετε σκεφτεί γιατί άραγε αντιδρούμε και αντιστεκόμαστε; Ρωτείστε τους συμβεβλημένους! Καλοπροαίρετα! Γιατί άραγε το κάνουμε;

Από την άλλη, το Κράτος και ο ΕΟΠΥΥ έχει αναλογιστεί ;

1. Τα χρήματα που θα «γλυτώσει» από τις ειδικές θεραπείες παιδιών, τι κόστος θα προκαλέσει μακροπρόθεσμα στην Ιατροφαρμακευτική κάλυψη εφήβων και ενηλίκων με ειδικές ανάγκες; Γιατί ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ τις ειδικές θεραπείες ως παιδιά! Οι ειδικές θεραπείες δεν είναι «θεραπείες πολυτελείας»! Είναι επένδυση: Των γονέων και του Κράτους για πιο ενεργούς και λειτουργικούς αυριανούς πολίτες!

2. Σε πόσα παιδιά αφαιρείται το δικαίωμα της «κανονικής ένταξης» με την διάλυση των ειδικών θεραπειών και τι σημαίνουν αυτά τα κονδύλια για το Υπουργείο Παιδείας (Τμήματα Ειδικής Αγωγής ή Ειδικά Σχολεία);

3. Πόση αύξηση άγχους και μειωμένης εργασιακής, κοινωνικής και οικογενειακής επίδοσης θα επιφέρουν αυτές οι «αλλαγές» στους γονείς των παιδιών που χρήζουν ειδικών θεραπειών αλλά δεν μπορούν να τις εφαρμόσουν λόγω αυτών των πνιγηρών και ταυτόχρονα αυθαίρετων μέτρων;

4. Πόσα χρήματα θα χαθούν από τα έσοδα του Κράτους από τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των Ειδικών Θεραπευτών;

5. Πόση ανεργία επιθυμούν να επιφέρουν στον Κλάδο των ειδικών θεραπειών;

Από την άλλη, έχετε αναλογιστεί:

1. Ποιος επαγγελματίας παγκοσμίως θα εκτελούσε την εργασία του όταν κάποιος φορέας θα του ανακοίνωνε ότι δεν θα αποζημιωθεί ένα 4μηνο ή –στην καλύτερη των περιπτώσεων- 3μηνο εργασίας του; Ότι θα εργάζεται για 12 μήνες για να πληρώνεται τους 8 ή 9;

2. Πώς ένας εγκλωβισμένος επαγγελματίας σε αυτό το σύστημα θα μπορέσει να εξασφαλίσει ποιοτικές θεραπευτικές πράξεις στα παιδιά και στους γονείς, έχοντας τους συνεργάτες του απλήρωτους ή κακοπληρωμένους;

3. Πότε εφαρμόζεται η -πιθανή- φοροαπαλλαγή στα clowback ή τα rebate; Πόσα χρόνια μετά;

4. Τι σημαίνει η αποχώρηση από μία σύμβαση που πιθανά υπογράψει ένας θεραπευτής; Γίνεται; Είναι εύκολο: Έχει “penalty” και ποιο; Ρωτείστε τους συμβεβλημένους!

Αν δεν γνωρίζετε αγαπητοί γονείς και θεραπευτές, ρωτείστε τους Λογιστές σας!

Και διαβάστε και το βιβλίο «Το Δόγμα του Σοκ». Πάντα επίκαιρο και πάντα σκληρό!

11 χρόνια ζούμε αυτό το δόγμα! Από διαφορετικώνν πολιτικών χρωμάτων Κυβερνήσεις! Δεν το βαρεθήκαμε αυτό το σοκ πια ;;;;;;;;;;; (αναρωτιέμαι!).

Το μέλημά μας είναι ο σεβασμός στον εαυτό μας και στις υπηρεσίες που παρέχουμε. Και όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να το καταφέρουμε. Ωφελούμενοι των θεραπευτικών προγραμμάτων και πάροχοι αυτών. Γονείς και θεραπευτές. Πελάτες και πάροχοι!

Και πάντα να είμαστε ψύχραιμοι! Η αλήθεια έχει ψυχραιμία και όχι φωνές! «Μιλάς δυνατότερα όταν δεν φωνάζεις». Η αλήθεια πάντα κερδίζει γιατί πολύ απλά: Η αλήθεια είναι ταπεινή και συζητάει, αλλά ταυτόχρονα αν χρειαστεί γίνεται και κοφτερή σαν μαχαίρι σε πιθανούς «προβατόσχημους λύκους»!

«Να χάνεις την υπομονή σου σημαίνει να χάνεις τη μάχη»! Τη μάχη για το αυτονόητο δίκιο ………. Υπομονή, καθαρό μυαλό και σεβασμός στο όνειρο! Τόσα χρόνια όνειρο, τώρα να το προδώσω; Δε λέει!

Ζητάω συγνώμη για το μακροσκελές των σκέψεών μου . Δεν θα επαναληφθεί .

Με τιμή,

Στράτος Αλεξάνδρου

Εργοθεραπευτής