Οι διαταραχές μπορεί να είναι:

Α₁.₁) Προσληπτικού τύπου (Αντιληπτική Διαταραχή του Λόγου)

Α_1-2) Εκφραστικού τύπου (Διαταραχή στην Έκφραση του Λόγου)

Α₁.₃) Ειδικές διαταραχές άρθρωσης

Α_1-4) Επίκτητη αφασία συνοδευόμενη από επιληψία (σύνδρομο Landau-Kleffnez)

Στις αντιληπτικές διαταραχές του λόγου η ικανότητα του παιδιού να κατανοεί το λόγο είναι μικρότερη απ’ αυτή που αντιστοιχεί στην ηλικία του. Συνυπάρχει σχεδόν πάντα με διαταραχές στην έκφραση του λόγου.

Όπως αναφέρουν οι Μαρκοβίτης και Τζουριάδου (1991), τα χαρακτηριστικά των παιδιών με αυτή τη διαταραχή ποικίλουν ανάλογα με τη σοβαρότητα της διαταραχής και την ηλικία του παιδιού.

• Τον 1^ο χρόνο το παιδί μπορεί να μην αντιδρά στο άκουσμα οικείων λέξεων χωρίς το αντίστοιχο ερέθισμα.
• Στα 2-3 χρόνια δεν μπορεί να ακολουθήσει απλές καθημερινές οδηγίες. Μεγαλώνοντας δυσκολεύεται στην κατανόηση του βασικού λεξιλογίου ή των αφηρημένων εννοιών, των χωροχρονικών εννοιών και παρουσιάζει περιορισμένο αυθόρμητο λόγο. Οι διαταραχές στην άρθρωση είναι συνηθισμένο φαινόμενο.

Στις διαταραχές της έκφρασης του λόγου η ικανότητα του παιδιού να εκφρά ζεται προφορικά είναι μικρότερη απ’ αυτή που αντιστοιχεί στην ηλικία του ενώ η κατανόηση του λόγου είναι φυσιολογική.

Τα χαρακτηριστικά των παιδιών με αυτή τη διαταραχή ποικίλουν ανάλογα με τη σοβαρότητα της διαταραχής και την ηλικία του παιδιού

• Στα δύο (2) χρόνια απουσιάζουν ακόμα και μεμονωμένες λέξεις
• Στα τρία (3) χρόνια απουσιάζει ακόμη και ο «τηλεγραφικός λόγος». Μεγαλώνοντας έχουν περιορισμένο λεξιλόγιο, κάνουν λάθη στη σύνταξη, δυσκολεύονται στη χρήση προθέσεων και αντωνυμιών, παραλείπουν σημαντικά στοιχεία των προτάσεων, δυσκολεύονται στην εκμάθηση καινούριων λέξεων (Μαρκοβίτης και Τζουριάδου 1991).

Στις Ειδικές διαταραχές άρθρωσης το παιδί κάνει χρήση των φθόγγων σε επίπεδο κατώτερο από εκείνο που αντιστοιχεί στην ηλικία του. Παρατηρούνται παραλείψεις, υποκαταστάσεις και στρεβλώσεις φθόγγων και γενικά η προφορά του είναι λαθεμένη έτσι ώστε επηρεάζεται η διαύγεια και η σαφήνεια της ομιλίας του παρ’ όλο που οι εκφραστικές κι αντιληπτικές του ικανότητες είναι φυσιολογικές (Λαζαράτου και Αναγνωστόπουλος 2001).

Στην Επίκτητη αφασία συνοδευόμενη από επιληψία (σύνδρομο Landan- Kleffner) το παιδί ενώ είχε φυσιολογική γλωσσική εξέλιξη, χάνει βαθμιαία τόσο τις αντιληπτικές όσο και τις εκφραστικές του ικανότητες αλλά διατηρεί τη γενική νοημοσύνη του. Η έναρξη της διαταραχής αρχίζει συνήθως μεταξύ 3-7 ετών και συνοδεύεται από διαταραχές στο ΗΕΓ κι επιληπτικές κρίσεις (ICD-10).

Διάγνωση:

Η εκτίμηση του παιδιού με ΕΑΔ στο λόγο συμπεριλαμβάνει εκτός της Λογοπεδικής εκτίμησης

• Ακουλογικό έλεγχο
• Νοητικό και γνωστικό έλεγχο
• Ατομικό αναπτυξιακό, ιατρικό και οικογενειακό ιστορικό
• Εκτίμηση συναισθηματικών παραμέτρων και της προσωπικότητας του παιδιού
• Εκτίμηση λεπτής/αδρής κίνησης κι οπτικής αντίληψης
• Μαθησιακή εξέταση
• Νευρολογική εξέταση

Διαφοροδιάγνωση. Η διαφοροδιάγνωση είναι απαραίτητη για να μπορέσει ο ειδικός να αποκλείσει άλλες διαταραχές και να καταλήξει στο πιο κατάλληλο θεραπευτικό σχήμα