Μια πολύ σοβαρή, ενδεχομένως και τραγική «ιστορία» εξελίσσεται στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία» ( Γουδή) όπου δεκάδες παιδιών, ηλικίας από μερικών μηνών μέχρι 14 ετών και σύμφωνα με ανακοινώσεις, συζητήσεις και «κουβέντες» , είναι υγιή αλλά «απλώς», έχουν «εγκαταλειφθεί» για μεγάλο χρονικό διάστημα και κανείς δεν ξέρει γιατί, πως, ως πότε και τι θα γίνει μ’ αυτά τα παιδιά, αρκετά από τα οποία (ΑΝ είναι υγιή), εμφανίζουν ήδη σημάδια κατάθλιψης λόγω της εγκατάλειψης ενώ έχουν σημειωθεί μέχρι και περιστατικά αυτοτραυματισμού ή επιθετικής συμπεριφοράς σε βάρος του προσωπικού.

Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό του ιδρύματος μαζί με μέλη της ΠΟΕΔΗΝ διαμαρτυρόμενοι, για αυτή την «περίεργη» και επί μακρόν εγκατάλειψη των ανηλίκων (και μάλιστα κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας παρακαλώ) , έκαναν μια τρίωρη κινητοποίηση , με κεντρικό σύνθημα «Τη λύση οφείλει να δώσει η Πολιτεία και όχι οι εργαζόμενοι» . Το σωματείο υπαλλήλων του Παίδων «Η Πρόοδος», μάλιστα, εξέθεσε τα αιτήματα του και στη διοίκηση του νοσοκομείου και όπως λένε οι εργαζόμενοι, ο ρόλος του Νοσοκομείου Παίδων είναι να νοσηλευτεί παιδιά και όχι να τα φιλοξενεί .

Οι εργαζόμενοι είναι ανάστατοι (αναρωτιέμαι πόσοι είναι και τι γίνεται με τους «γονείς» αυτούς που τα παράτησαν τα παιδιά τους και δεν τα παρακολουθούν, δεν είναι κοντά τους όπως κάποιοι άλλοι) και τονίζουν ότι σήμερα στο ίδρυμα βρίσκονται περίπου 60 υγιή παιδιά ηλικίας από μερικών μηνών μέχρι 14 ετών που θα έπρεπε να έχουν μεταφερθεί προ πολλού σε κοινωνικές και προνοιακές δομές μετά την ολοκλήρωση των απαραίτητων εξετάσεων.

Ο αριθμός αυτός, σημειώνουν, αφορά τόσο το «Αγία Σοφία» όσο και το «Αγλαΐα Κυριακού» και ισοδυναμεί σε δυο κλινικές οι οποίες παραμένουν ουσιαστικά «κλειστές» και μη προσβάσιμες σε παιδιά που χρήζουν νοσηλείας και των οποίων οι ανάγκες δεν εξυπηρετούνται.

Είναι χαρακτηριστικό ότι γιατροί, νοσηλευτές αλλά και γονείς άλλων παιδιών που επίσης νοσηλεύονται στο Παίδων, εξηγούν ότι οι « φιλοξενούμενοι» ανήλικοι σε πολλές περιπτώσεις εμφανίζουν ανησυχητικά δείγματα κατάθλιψης ενώ μερικά από τα πιο μεγάλα σε ηλικία, εμφανίζουν μέχρι και εχθρική συμπεριφορά.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα (www.protothema.gr, www.iefimerida.gr ) «εργαζόμενοι διαμαρτύρονται για την αδιαφορία της πολιτείας και τα πρωτοφανή περιστατικά βίας που αντιμετωπίζουν» ενώ άλλα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για «περισσότερα από 75 παιδιά, που βρίσκονται αυτό το διάστημα με εισαγγελική εντολή στα παιδιατρικά νοσοκομεία “Η Αγία Σοφία” και “Παναγιώτης και Αγλαΐα Κυριακού”, ζώντας “ξεχασμένα” από τις οικογένειές τους».

Και είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι αυτό σημαίνει στην κυριολεξία «πεταμένα» και «ξεχασμένα» και από την πολιτεία, που καλύπτεται διαχρονικά πίσω από την έλλειψη προνοιακών δομών .

Μα είναι κατάσταση αυτή; Δεν λέω ότι υπάρχουν οι δομές και οι δυνατότητες και δεν τις χρησιμοποιούν. Δέχομαι ότι δεν υπάρχουν. Αλλά είναι δυνατόν να υιοθετείται και να επιλέγεται η εύκολη λύση του να στέλνονται παιδιά που χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας αλλά όχι νοσηλείας στα νοσοκομεία Παίδων; Τι είναι αυτά τα παιδιά; Από τι πάσχουν; Τι χρειάζονται; Ρωτώντας και διαβάζοντας μαθαίνω ότι τα παιδιά των εισαγγελικών εντολών είναι παιδιά που παραμελούνται, εγκαταλείπονται, κακοποιούνται σεξουαλικά, σωματικά, ψυχικά. Και ο εισαγγελέας ανηλίκων δίνει εντολή να απομακρυνθούν από την οικογένειά τους όχι φυσικά για να παραμείνουν επί μήνες ή και χρόνια στον θάλαμο ενός νοσοκομείου, αλλά για να βρεθούν στο σωστό χώρο, με τη σωστή κι εξειδικευμένη φροντίδα.

Να σας πω κι εγώ κάτι που δεν φαίνεται να το έχετε κατανοήσει κ.κ. εισαγγελείς; Αυτή η φροντίδα δεν μπορεί να τους παρασχεθεί, όσο κι αν αυτοί προσπαθήσουν, όσο κι αν υπερβάλλουν εαυτούς, από τους εργαζόμενους των Νοσοκομείων Παίδων, ούτε από τις αντίστοιχες διοικήσεις των δύο νοσοκομείων, των οποίων την υπευθυνότητα είμαι σε θέση να γνωρίζω προσωπικά από την πρόσφατη θητεία μου στο Υπουργείο Υγείας.